1-قیام توابین
در این روز در سال 65 قمریسلیمان بن صرد خزاعی با گروهی از توابین که نام شانزده هزار نفر از آنان در دفتر سلیمان ثبت شده بود،برای خونخواهی سیدالشهداء(سلام الله علیه)قیام کردند.(بحارالانوار ج 45 ص358 و مستدرک سفینه البحار ج4 ص 68)
در روز دوم ربیع الثانی از «نخیله»کوفه برای جنگ با این زیاد حرکت کردند.در شام جمعه 5ربیع الثانی از کوفه خارج شدند و روز بعد کنار قبرحضرت اباعبدالله (سلام الله علیه)رفتند. یک یا سه شبانه روز در کربلا ماندند وگریستند و استغفار نمودند و ضجه و ناله کردند ، به طوری که مثل آن روز به اندازه آن صدای ضجه در آن وادی شنیده نشده بود.
هنگام وداع ، کنار قبر حضرت مانند ازدحام کنار حجرالاسود شلوغ بود،و هر کس با حالتی شعر می خواند و ناله می کرد و با آن حضرت وداع می نمود و خود را برای جنگ با ابن زیاد آماده می ساخت.
سلیمان از شیعیان امام علی وامام حسن وامام حسین(سلام الله علیهم) بود و در جمیع جنگ ها در رکاب امیرالمومنین(سلام الله علیه)حضور داشت. آخرالامر با لشکر ابن زیاد روبه رو شدند، و بعد از کشتن عده زیادی از آنان و مبارزات و جانفشانی های فراوان،سلیمان در سن 93سالگی در عین الورد به شهادت رسید.از اصحاب سلیمان هم فقط 27نفر که مجروح و خسته و تشنه بودند جان سالم به در بردند،و بقیه همه به شهادت رسیدند.(بحارالانوار ج45 ص 359)
حصین بن نمیر ملعون که در کربلا دل های اهل بیت(سلام الله علیهم) را سوزانده بود در عین الورد در سال 67قمری به دست ابراهیم پسر مالک اشتر کشته شد و به جهنم واصل گردید.(قلائدالنحور ج ربیع الثانی ص191)
2-شهادت امام باقر(سلام الله علیه)
در این روز به روایتی ،شهادت امام محمد باقر(سلام الله علیه) می باشد.(قلائدالنحور ج ربیع الثانی ص177)