به گزارش «شیعه نیوز»، اتفاق اخیر در یکی از مدارس غیرانتفاعی غرب تهران بار دیگر به دستاویزی برای زیر سوال بردن تصمیمات کلان کشورمان تبدیل شده است.
به بیان واضح‌تر، ماجرای آزار جنسی چند دانش‌آموز یک دبیرستان در منطقه دو تهران علاوه بر آنکه طی دو هفته گذشته در سطح جامعه خبرساز شده است، این گزاره غلط را نیز در خروجی برخی رسانه‌های معاند قرار داده است که چنانچه اجرای سند ۲۰۳۰ یونسکو در نظام آموزشی ایران مورد موافقت قرار می‌گرفت، از وقوع چنین اتفاقاتی در مدارس کشور جلوگیری می‌شد.
استدلال آنها نیز این است که آموزش عریان مسائل جنسی به دانش‌آموزان به آنها می‌آموزد که چگونه در برابر سوءاستفاده‌های احتمالی در محیط مدرسه از خود مراقبت کنند.
اما فارغ از تعارضات آشکار برخی مفاد آموزشی سند ۲۰۳۰ با ارزش‌های اسلامی و ایرانی که پرداختن به آنها خارج از حوصله این بحث است، آیا در کشور‌هایی که اقدام به اجرای این سند در نظام آموزشی خود کرده‌اند یا در آموزش مسائل جنسی به کودکان و نوجوانان، بسیار باز برخورد می‌کنند، دانش‌آموزان در مدارس مورد آزار و اذیت جنسی قرار نمی‌گیرند؟ نگاهی کوتاه به برخی از سوءرفتارهایی که تنها در طول یکی دو سال گذشته در مدارس کشور‌های غربی رخ داده است، تا حد زیادی به این سوال پاسخ می‌دهد.
در مه ۲۰۱۷، یک معلم ۳۶ ساله در ایالت اوهایوی آمریکا پس از پایان کلاس درس، یکی از دانش‌آموزان خود را مورد تعرض جنسی قرار داد و پس از شکایت دانش‌آموز مذکور به حبس بلندمدت محکوم شد. این دانش‌آموز در شکایت خود آورده بود که معلمش پیش از تعرض جنسی، عکس‌های مستهجن به او نشان داده بود.
یک ماه بعد دانش‌آموزان یک مدرسه در ایالت آریزونا با ارسال نامه‌ای به مدیر مدرسه خود فاش کردند که معلمشان از مدت‌ها پیش یکی از همکلاسی‌های آنها را مورد سوءاستفاده جنسی قرار می‌دهد. پس از شکایت والدین این دانش‌آموز ۱۳ ساله، معلم مربوطه از حضور در مدرسه تعلیق شد.
طبق گزارش پلیس آمریکا، یک معلم ریاضی در ایالت پنسیلوانیا نیز سال گذشته پیش از آنکه دستگیر شود به یکی از دانش‌آموزانش گفته بود اگر تصاویر برهنه خود را برای او ارسال کند، نمره بهتری در ریاضیات به او می‌دهد.
همچنین، در اکتبر ۲۰۱۷، معلم یکی از مدارس شناخته‌شده لندن پس از تعرض به دانش‌آموز خود برای ۱۸ ماه راهی زندان شد.
مورد قابل ذکر دیگر مربوط به یک معلم فرانسوی است که سال گذشته در پی شکایت والدین دانش‌آموز ۱۴ ساله‌اش به ۵ سال حبس تعلیقی محکوم شد.
در ژانویه سال جاری میلادی نیز معلم یکی از دبیرستان‌های معروف سیدنی در استرالیا به جرم تعرض به دانش‌آموز خود و ارسال تصاویر و پیام‌های جنسی برای او به حبس محکوم شد.
همین ماه گذشته یعنی در آوریل ۲۰۱۸ نیز مشخص شد یک معلم ۴۴ ساله به نام «جانی پال یلورتون» در ایالت کانزاس آمریکا چندین بار یه یکی از دانش‌آموزان خود در داخل مدرسه تعرض کرده است.
حتی در کشوری مانند نروژ که خود را پیشرو آموزش مسائل جنسی به کودکان می‌داند نیز در سال ۲۰۱۶ مشخص شد یک معلم مرد ۵۰ ساله ۱۰۸ دانش‌آموز ۹ تا ۱۵ ساله را برای ماه‌ها مورد سوءاستفاده جنسی قرار داده است.
همچنین در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۷، بیش از ۲۰۰ دانش‌آموز فعلی و سابق یک مدرسه ابتدایی در شهر واسای فنلاند با امضای طوماری از مدیر مدرسه خود خواستند به آزار جنسی دانش‌آموزان از سوی معلمان پایان دهد.
موارد آزار جنسی دانش‌آموزان در مدارس کشور‌های غربی آنچنان زیاد است که با یک جستجوی ساده در گوگل می‌توان هر روز ده‌ها مورد از آنها را مشاهده کرد.
طبق گزارش واشنگتن‌پست، به طور میانگین در هر هفته ۱۵ دانش‌آموز در آمریکا قربانی تعرض جنسی معلمان یا کارکنان مدارس می‌شود. به همین دلیل، این روزنامه از تعرض جنسی معلمان به دانش‌آموزان در مدارس آمریکا به عنوان یک "پدیده شایع" یاد کرده است.
بنابراین، چنانچه اجرای سند ۲۰۳۰ یونسکو یا آموزش بی‌پرده مسائل جنسی می‌توانست مانع از سوءاستفاده جنسی از دانش‌آموزان شود، پر واضح است که تاثیر آن ابتدا می‌بایست در کشور‌هایی که اقدام به اجرای آن کرده‌اند یا از دیرباز چنین آموزش‌هایی را در برنامه درسی مدارس خود قرار داده‌اند، مشاهده می‌شد.
بدیهی است که در رابطه با اتفاق اخیر در تهران سوالات متعددی مطرح است که باید به آنها پاسخ داده شود، اما با توجه به پدیده شایع تعرض جنسی به دانش‌آموزان در مدارس غربی آیا همچنان می‌توان به جای ریشه‌یابی عوامل اصلی این حادثه مدعی شد اجرای سند ۲۰۳۰ می‌تواند به حفظ حریم مدارس کمک کند؟