به گزارش «شیعه نیوز»، مدتی است که اوضاع نابسامان حقوق بشر در بحرین وارد فاز جدیدی شده است. رژیم آل‌خلیفه دامنه اقدامات وحشیانه و سرکوبگرانه خود علیه انقلابیون و شهروندان را به حدی گسترده کرده که حتی زنان بحرینی نیز دیگر از این دست اقدامات در امان نیستند.
به همین دلیل است که اخیرا کمپینی به منظور آزادی زنان بحرینی در بند رژیم آل خلیفه به راه افتاده است. درهمین ارتباط، چند روز پیش نهاد‌ها و سازمان‌های حقوق بشری بحرینی با صدور بیانیه‌ای خواستار آزادی هرچه سریعتر ۳۳۰ بانوی دربند رژیم آل خلیفه شدند. این نهاد‌ها و سازمان‌ها همچنین توقف فوری اقدامات سرکوبگرانه علیه زنان بحرینی را خواستار شدند. جمعیت الوفاق بحرین در این خصوص با صدور بیانیه‌ای تأکید کرده است: «هم اکنون صد‌ها زن بحرینی در زندان‌های آل خلیفه به سر می‌برند و طبق شواهد به دست آمده تحت شدیدترین شکنجه‌ها نیز قرار می‌گیرند».
این سرکوبگری‌ها علیه انقلابیون و به ویژه زنان که به تازگی وارد مرحله تازه‌ای شده است، درحالی اتفاق می‌افتد که آل خلیفه همچنان بر لزوم تداوم اقامت اجباری شیخ عیسی قاسم مرجعیت عالیقدر بحرینی‌ها اصرار دارد. این اصرار و پافشاری در شرایطی رخ می‌دهد که اوضاع جسمانی شیخ عیسی به هیچ وجه مناسب نیست و به همین دلیل روز چهارشنبه گذشته نظامیان آل خلیفه چاره‌ای جز انتقال وی به بیمارستان نیافتند.
درهمین ارتباط خبرنگار مهر به سراغ «شیخ علی الکربابادی» فعال حقوق بشری و روحانی برجسته بحرینی رفته است تا از زبان وی آخرین وضعیت سیاسی ـ. امنیتی در بحرین را جویا شود؛
*اخیرا گزارش‌های بسیار زیادی در خصوص سوء رفتار رژیم آل خلیفه با زنان زندانی در بند این رژیم منتشر شده است. این گزارش‌ها حاکی از رفتار‌های خصمانه آل خلیفه با زنان زندانی محبوس هستند. درحال حاضر زنان بحرینی در بند آل خلیفه چه وضعیتی دارند و علت سرکوب آن‌ها چیست؟
قسمت تلخ ماجرا آنجاست که بسیاری از زنان در بند رژیم آل خلیفه مادرانی هستند که از دیدن فرزندانشان هم محروم اند
در خصوص گزارش‌های منتشر شده در خصوص سوء رفتار آل خلیفه با زنان بحرینی باید گفت که تمامی این گزارش‌ها صحت دارند. بسیاری از زنان بحرینی به دلیل اتخاذ مواضع سیاسی علیه آل خلیفه وارد زندان شده اند. خیلی از این زنان تنها به دلیل توئیت چند جمله در توئیتر و مشارکت در تظاهرات‌های مسالمت آمیز روانه زنده شدند.
با این حال قسمت تلخ ماجرا آنجاست که بسیاری از زنان در بند رژیم آل خلیفه مادرانی هستند که از دیدن فرزندانشان هم محروم اند؛ آن‌ها زنانی هستند که یک خانواده را اداره می‌کنند و بعضا هم سن آن‌ها از ۵۰ سال فراتر می‌رود؛ لذا تمامی گزارش‌ها در خصوص سوء رفتار با زنان بحرینی صحیح است.
از سوی دیگر، باید گفت که آل خلیفه اتهامات ناروایی را برای بقای زنان بحرینی و دیگر انقلابیون در زندان، به آن‌ها وارد می‌کند. اتهامات زیادی در عرصه‌های گوناگون به انقلابیون و زنان بحرینی وارد می‌شود تا آن‌ها برای سال‌های طولانی در زندان بمانند. آل خلیفه حتی در برخی موارد به خانه‌های بحرینی‌ها یورش می‌بَرد و تصاویر شهدایشان را پایین می‌کشد و مدعی می‌شود به دلیل سلب تابعیت آن شهید، خانواده اش دیگر نمی‌توانند تصاویرش را در خانه قرار دهند.
*رژیم آل خلیفه همواره در طول تاریخ خود روابط بسیار حسنه‌ای با دولت انگلیس داشته است. اکنون نیز به نظر می‌رسد که روابط میان لندن و منامه به بالاترین سطح خود رسیده است؛ به ویژه اینکه اخیرا شاهد تأسیس پایگاه دریایی بزرگ لندن در بحرین بودیم. وجود چنین روابطی در سایه سرکوب انقلابیون بحرینی را چطور ارزیابی می‌کنید؟
در این زمینه نیز کاملا واضح است که دولت انگلیس، منطقه را ارثیه قدیمی خود قلمداد می‌کند و اینگونه می‌پندارد که کشور‌های خروجش از منطقه به مثابه شکست در برابر آمریکا است؛ لذا کاملا واضح است که دولت انگلیس، منطقه را ارثیه قدیمی خود قلمداد می‌کند
تلاش می‌کند در منطقه و بحرین حضور داشته باشد. در این برهه از زمان نیز دولت انگلیس به درخواست حکام عرب ازجمله پادشاه بحرین در منطقه حضور دارد.
رفتار انگلیسی‌ها با آل خلیفه به گونه است که گویی بحرین جزئی از خاک انگلیس است. در هر صورت، سیاست‌های دولت انگلیس در قبال ملت بحرین همواره خصمانه بوده و هست. انگلیس همواره در انجام اقدامات خصمانه علیه ملت‌های منطقه پیشرو بوده است. به عنوان نمونه می‌توان به مشارکتش در حملات متجاوزانه به خاک سوریه اشاره کرد.
واقعیت این است که دولت انگلیس نقش مؤثری در شکنجه زندانیان بحرینی دارد. انگلیس در زمینه‌های اطلاعاتی ـ. امنیتی نیز برای سرکوب انقلابیون بحرینی روابط تنگاتنگی با منامه دارد. از سوی دیگر دولت انگلیس تاکنون از هیچ تلاشی برای هدف قرار دادن بحرینی‌های ساکن این کشور از طُرُق گوناگون، دریغ نکرده است.
*بیست و نهمین نشست سران اتحادیه عرب اخیرا در شهر ظهران عربستان برگزار شد. این اتحادیه مسأله بحرین و رسیدگی به جنایت‌های آل خلیفه را از اولویت‌های خود خط زده بود. دیدگاه شما درخصوص انفعال اتحادیه عرب در قبال تحولات بحرین چیست؟
امروز ملت‌های عربی از برگزاری نشست‌های سران اتحادیه عرب دچار ترس و نگرانی می‌شوند
واقعیت این است که وجود سازمانی همچون اتحادیه عرب ضرر‌های بیشتری از عدم وجود آن دارد. اتحادیه عرب به جای اینکه سرمنشأ حل و فصل مشکلات جوامع عربی باشد برای آن‌ها مشکل هم ایجاد می‌کند. امروز ملت‌های عربی از برگزاری نشست‌های سران اتحادیه عرب دچار ترس و نگرانی می‌شوند.
ملت‌های عربی به خوبی می‌دانند که هرگاه اتحادیه عرب نشستی برگزار کند، توطئه‌ای در آن نشست صورت خواهد گرفت و طراحی خواهد شد. ملت فلسطین نیز از سوی اتحادیه عرب متضرر شده است چه برسد به ملت بحرین. ما هیچ انتظاری از اتحادیه عرب نداریم چراکه مواضع آن را می‌دانیم و از این قضیه هم مطلع هستیم که رژیم‌های دیکتاتوری بر آن سیطره دارند.
*منابع بحرینی اعلام کردند که رژیم آل خلیفه محاصره منزل شیخ عیسی قاسم را تشدید کرده است و به این زودی قصد ندارد به اقامت اجباری وی پایان دهد. علت اصلی تداوم آل خلیفه به سیاست‌های سرکوبگرانه اش چیست؟
شیخ عیسی قاسم از لحاظ جسمی وضعیت مناسبی ندارد و اخیرا نیز وضعیت جسمانی وی رو به وخامت نهاد و کار به بیمارستان کشید. تا پیش از این شیخ عیسی قاسم می‌توانست خود بدون
آل خلیفه به سرکوب شیخ عیسی ادامه می‌دهد و به دنبال «ترور غیرمستقیم» آن است، زیرا می‌داند ترور مستقیم شیخ عیسی قاسم پیامد‌های وخیمی برای آن دارد
کمک دیگران راه برود، اما اتفاقی که افتاده این است که وی با ویلچر به بیمارستان منتقل شده و توانایی راه رفتن هم نداشته است.
شیخ عیسی قاسم از ناحیه بینایی دچار مشکل شده است. وی همچنین از بیماری دیابت رنج می‌برد و وضعیت جسمانی وخیمی دارد. شیخ عیسی همچنین دچار درد زانو است و بسیار زجر می‌کشد؛ لذا مردم بحرین نگرانی شدیدی نسبت به سلامتی شیخ عیسی قاسم دارند.
ما به عنوان فعالان حقوق بشری خواستار آن هستیم که رژیم آل خلیفه دست از سرکوبگری علیه شیخ عیسی برداشته و به وی به عنوان یک انسان آزاد و شهروند بحرینی اجازه دهد که اگر لازم است روند درمانی خود را در بیمارستان‌های خارج از بحرین کلید بزند.
آل خلیفه به دنبال خلاص شدن از شیخ عیسی قاسم است. آل خلیفه به دنبال آن است که شیخ عیسی قاسم نقشی در عرصه سیاسی و دینی بحرین نداشته باشد. برای آل خلیفه هیچ فرقی نمی‌کند که شیخ عیسی بیمار باشد و در اقامت اجباری به دور از خانواده و مردم. آل خلیفه به همین روند در سرکوب شیخ عیسی ادامه می‌دهد و در واقع به دنبال «ترور غیرمستقیم» آن است چرا که می‌داند ترور مستقیم شیخ عیسی قاسم پیامد‌های وخیمی برای آن به دنبال دارد.