به گزارش خبرآن‌لاین، مجموعه داستان‌های كتاب مذكور كه در سال 1386 مجوز انتشار گرفته و در سال 87 برنده جایزه ادبی خصوصی «ر» شده از سوی انتشارات «چ» روانه بازار نشر شده است.
نویسنده این كتاب در داستان‌های هفت‌گانه خود علاوه بر تمسخر قشر متدین و اصیل كشور و حتی دفاع مقدس و مفهوم شهادت، بر نوعی ترویج بی‌بندوباری گفتاری در این قشر تاكید دارد و در تمام داستان‌ها و شخصیت‌های خلق‌شده اش این نكته را تكرار می‌كند.
وی در یكی از داستان‌های این مجموعه به نام چشمهای آبی عمو اسد، ضمن ادامه روند تحقیر باورهای مذهبی و عبور از این دالان تحقیر و تمسخر به وادی مرگ و بیان عقایدش در خصوص مرگ، به توصیف صحنه‌هایی زننده در كلاس مدرسه خود می‌پردازد و خودارضایی یكی از همكلاسی‌هایش را پیش چشم همه در كلاس به تصویر می‌كشد.
بیان توصیف‌های زننده و فحاشی‌های زیاد از سوی نویسنده به حدی است كه در برخی داستان‌ها؛ «فحش» مبنای اصلی داستان است و گاه 20 درصد داستان را به خود اختصاص می دهد. این نگارش نه تنها ظلمی به مردم مشكین‌شهر؛ زادگاه نویسنده است بلكه نوعی ترویج ادبیات سخیف و بی‌حدومرزی است كه آن را به خانواده‌های متدین و ظاهرا اصولگرا نسبت داده به طوری كه فرزندان كوچك این خانواده‌ةا از جمله شخصیت راوی و دوستانش نیز «تفریح» خود را در فحاشی به دیگران به خصوص فحش‌های خانواده می‌دانند!
به گزارش خبرنگار ما، این كتاب تا امروز بیش از 8 بار تجدید چاپ شده و گویا مسئولان سخت‌گیر اداره كتاب ارشاد كه عكس‌های انقلاب را هم ممیزی می‌كنند هنوز این مجموعه داستان را نخوانده‌اند.
شایان ذكر است صفارهرندی، وزیر سابق فرهنگ و ارشاد در طول چهارسال تصدی این پست بارها بر این نكته كه مدیریت فرهنگی در دوره اصلاحات روزانه یك كتاب علیه دین و اخلاق اجتماعی منتشر می‌كرده، موضع گیری می‌كرد.