ایران صدا: در گذشته پادرمیانی بزرگترهای فامیل یکی از عوامل ازدواج جوانان بود، اما امروزه با تغییر در ساختارهای جامعه راههای جدیدتر و در نوع خود عجیب تری هم برای همسریابی بوجود آمده، مراجعه به کانونهای همسریابی یکی از آنهاست.
گزارشگر ما در تماسی که با یکی از این مراکز گرفته اطلاعات جالبی را بدست آورده است.
خانمها و آقایانی که می خواهند عضو یکی از این کانونها باشند باید برای عضویت در این کانونها ابتدا مبلغی را پرداخت کنند که این مبلغ در مراکز مختلف متفاوت است.
بطور مثال کانونی که در این گزارش با آن تماس گرفته شده 50 هزار تومان حق عضویت برای مدت شش ماه می گیرد، البته برای 30 سال به بالا این مبلغ برای مدت 3 ماه عضویت است.
بعداز عضویت، برای فرد مشاوره ازدواج می گذارند و بعد از طی مراحلی از فایل موجود در کانون شخصی را که مطابق خواسته هایش باشد انتخاب کرده و زیر نظر کانون با وی ملاقات می کند، که البته برای تمام این مراحل باید هزینه جداگانه بپردازد.
اما عاقبت این گونه ازدواج ها چگونه است؟ آیا ختم به خیر می شود یا...
امیدی، مدیرکل امورفرهنگی سازمان ملی جوانان، می گوید: هیچ یک از مراکز همسریابی هیچ مجوزی از هیچ ارگانی ندارند و این مدل انتخاب همسر در کشور ما با باورهای اعتقادی و ملی ما سازگاری ندارد، بنابراین نمی توانند پاسخگوی نیاز جامعه ما باشند.
امیدی اضافه می کند: البته برخی از این موسسه ها با دغدغه های خیرخواهانه تاسیس شده اند اما بدلیل اینکه مجوزی ندارند و براساس فرآیند منطقی عمل نمی کنند می توانند آسیب رسان باشند و کلیت این طرح را زیر سوال ببرند.
امیدی از تهیه طرح مراکز تخصصی ازدواج خبر داد و گفت: این طرح قرار است در "روز ملی ازدواج" مصادف با سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و فاطمه زهرا(ع) به دولت ارائه شود.
وی در مورد این طرح گفت: این مراکز طی یک فرایند غیر عجولانه و با همراهی خانواده ها به جوانان در انتخاب همسر مناسب و ازدواج آنان کمک می کنند.