به گزارش«شیعه نیوز»، روزنامه الاخبار لبنان در یادداشتی سیاست‌های عربستان در منطقه را جنون آمیز توصیف و از مواضع نخست‌وزیر لبنان در رابطه با عربستان انتقاد کرد.
در این یادداشت آمده است: عربستان از نخست‌وزیر سعد الحریری چه می‌خواهد؟ این باید «توهین» به لبنان تلقی شود هر چند که در مواقع مشابه، [این توهین] عادی شده است؛ اینکه نخست‌وزیر به عربستان (یا هر کشوری دیگر) فراخوانده شود و او نیز همه برنامه‌های قبلی را لغو و بی‌درنگ به عربستان سفر کند. این امر توهین محسوب می‌شود و خلاف همه عرف‌های موجود در روابط دیپلماتیک طبیعی بین دو کشور مستقل است.
الاخبار در ادامه نوشت: حاکم هر کشوری و کسی که در راس امور قرار دارد همانند «محمد بن سلمان»، ولی‌عهد و وزیر دفاع عربستان، یک برنامه کاری ازپیش تعیین شده دارد که غیر از موارد ضروری و فوق العاده این برنامه به هم نمی‌خورد. اما ریاض می‌خواهد که سلطه خود را بر کشورهایی که لازم می‌بیند از آن تبعیت کنند، اعمال کند که لبنان بهترین نمونه در این خصوص است.
در این یادداشت آمده است: با توجه به شواهد موجود چنین به نظر می آید که جنون بر سیاست عربستان در قبال لبنان سایه افکنده. «ثامر السبهان» سفیر پیشین ریاض در بغداد و وزیر مشاور کنونی عربستان در امور خلیج (فارس) که پس از اخراج از بغداد به دلیل مداخله در امور داخلی عراق، ترفیع رتبه یافت، به خوبی بیان کننده سیاست سران ریاض است. بیان و رفتار آمرانه وی در نامه‌هایش به دولت عراق به جایی رسیده بود که فرمان انجام عملیاتی را به نخست وزیر عراق صادر می‌کرد و از وی خواسته بود تا حزب‌الله (عراق) را از دولت بیرون کند.
در ادامه این یادداشت روزنامه الاخبار نویسنده سوالی را مطرح کرده است مبنی بر این که «گزینه‌های پیش روی الحریری در انتخابات آینده چیست؟»؛ در همین خصوص نادر الحریری مدیر دفتر وی اخیرا با حضور در شبکه تلوزیونی المستقبل بر پایبندی بر سر مذاکراتی که جهت رسیدن «میشل عون» به سمت ریاست جمهوری و سعد الحریری به سمت نخست وزیری صورت گرفته، تاکید کرد. واضح است که نادر الحریری در اینجا نظر شخصی خود را نگفته بلکه در واقع وی زبان گویای نخست وزیر لبنان محسوب می‌شود.
الاخبار تاکید کرده است: سعد الحریری در انتخابات پیش رو دو انتخاب بیشتر ندارد؛ گزینه اول اینکه استعفا دهد و این بدان معنا خواهد بود که وی از قدرت خارج می‌شود بدون اینکه ضمانتی برای بازگشت زودهنگامش به قدرت باشد.
گزینه دوم این است که در قدرت بماند و در کشوری [مانند لبنان] که به خلأ ریاست جمهوری برای مدتی بیش از دو سال و خلأ وجود دولت برای چندین ماه عادت کرده است، انتخاب گزینه ماندن در قدرت مانند این است که الحریری به پاهای خودش شلیک کند. در حالی که وی امیدوار است پیش از آغاز انتخابات پارلمانی دستاوردها و موفقیت‌هایی را به لبنانی‌ها ارائه کند تا بتواند جایگاه مردمی‌اش را که در سالهای تبعید اختیاری از دست داد بود، میان مردم لبنان به دست آورد.
در این گزارش آمده است: هر دو گزینه پیش روی الحریری موجب از دست دادن حمایت «میشل عون» رئیس جمهوری لبنان می‌شود، میشل عونی که راه الحریری را در رسیدن به خواسته‌اش هموار کرد؛ تحقق این دو گزینه همچنین موجب می‌شود تایید «نبیه بری» رئیس پارلمان این کشور را نیز از دست بدهد؛ کسی که در هر شرایطی در کنار وی ایستاد. این امر موجب آن می‌شود چند دستگی که در فضای سیاسی لبنان حاکم بود مثل روز اول شود.
الاخبار تاکید کرده است: در انتخابات آینده که بر اساس قانون تناسبی برگزار خواهد شد هیچ کس نمی‌تواند تضمین کند که «۱۴ مارس» نتایجی که در سال ۲۰۰۹ به دست آورد، دوباره محقق کند.
در این گزارش تصریح شده است: این سوال مطرح است که در کنار این ضرر و زیان‌ها، از میان دو گزینه موجود الحریری چه دستتاوردی خواهد داشت؟ در جواب باید گفت: هیچ چیز، به جز رضایت عربستان که آن هم در گذشته نتیجه‌ای جز ناامیدی و شکست نداشت. این را نزدیکان وی می‌گویند.
الاخبار افزود: سوال دیگری که در این میان مطرح است این است که عربستان چه چیزی می‌خواهد؟ در جواب این سوال دنبال کنندگان سیاست ریاض در منطقه می‌گویند: «جنون»! تنها چیزی که عربستان به دنبال آن است، دیوانگی در قبال کسانی است که خصومت خود را با ریاض پنهان نمی‌کنند.
در ادامه این یادداشت آمده است: مرور رفتار ریاض در منطقه نشانگر این جنون است و جنگ علیه یمن نمونه خوبی برای آن است؛ حاصل این جنگ چه بود؟ جز ویرانی آن، محاصره، قحطی و گرسنگی مردم، و فراهم شدن شرایط برای دشمنان این کشور که به راحتی آن را از بین ببرند.
الاخبار نوشت: اما در مورد عراق، عربستان چه چیزی در عراق کسب کرد؟ برای پاسخ به این سوال نگاهی به تاریخ می‌اندازیم. در زمان صدام، ریاض به عراق کمک کرد و عراق با حمایت ریاض به ایران حمله کرد، پس از آن به کویت لشگر کشید، سپس عراق به وسیله آمریکایی ها و با حمایت ریاض محاصره و اندکی بعد اشغال شد، بعد از آمریکایی‌ها این کشور، توسط داعش اشغال شد و پس از آن در معرض تجزیه قرار گرفت. هر آنچه بر سر عراق آمد با حمایت و یا نظارت عربستان صورت گرفت و در این بین چه چیزی نصیب عربستان شد؟ هیچ چیز؛ به جز ویرانی این کشور و همچنین یمن و سوریه، کشوری که مجبور شد از آن دست بکشد و سهمی که در هنگام دست کشیدن از سوریه نصیب وی شد کمتر از آن چیزی بود که سال ۲۰۱۱ و پیش از فتنه‌ای که در سوریه راه انداخت، داشت.