به گزارش«شیعه نیوز»، روزنامه هافینگتون پست آمریکا در مطلبی با اشاره به عظمت امام حسین (علیه السلام) نوشت: با بررسی کتاب‌های تاریخی در مورد ظهور و گسترش اسلام، با واقعه‌ای مواجه می‌شویم که روند کلی تفکر هر فرد از دین را تغییر می‌دهد.
این واقعه، برجسته‌ترین رهبران و متفکران جهان را نیز تحت تأثیر قرار داده و الهام بخشیده است.
این تأثیر تا به حدی بوده که شخصیتی مانند «مهاتما گاندی» گفته است: اگر هند می‌خواهد کشوری موفق باشد، باید قدم به راه امام حسین بگذارد.
وی همچنین می‌گوید: من از حسین [علیه السلام] آموختم که چگونه در عین مظلومیت می‌توان به پیروزی رسید.
«ادوارد گیبون» (۱۷۹۴-۱۷۳۷)، مورخ برجسته و عضو پارلمان انگلیس نیز گفته است: صحنه تراژیک مرگ حسین [علیه السلام] علیرغم گذشت دوران طولانی و در فضایی متفاوت، همدردی بی‌احساس‌ترین افراد را نیز برمی‌انگیزد.
«چارلز دیکنز»، نویسنده انگلیسی در مورد قیام امام حسین گفته است: اگر حسین [علیه السلام] برای رفع تمایلات دنیوی جنگید، من درک نمی‌‌کنم که چرا خواهر، همسر و کودکان او را همراهی کردند. پس بدیهی است که او خالصانه برای اسلام جانفشانی کرد.
«توماس کارلایل»، متفکر و تاریخدان اسکاتلندی گفته است: بهترین درسی که می‌توانیم از تراژدی کربلا بگیریم این است که حسین [ع] و یارانش به وجود خدا کاملاً ایمان داشتند. آن‌ها نشان دادند که وقتی پای حق و باطل در میان است، برتری عددی اهمیتی ندارد. پیروزی حسین [علیه السلام]، با وجود در اقلیت بودنش، مرا حیرت‌زده میکند.
نویسنده این مقاله در ادامه می‌افزاید: بعد از خواندن کلماتی چنین قدرتمند در مورد حسین، یک سوال باقی می‌ماند که باید به آن پاسخ دهیم: حسین کیست؟
سپس با توضیح اینکه «امام» به معنی پیشوا و رهبر است، می‌نویسد: امام حسین [ع] دومین فرزند فاطمه [س]، دختر حضرت محمد [ص] است. وی در روز دهم ژانویه ۶۲۶ در مدینه متولد شد تا چندی بعد صدای میلیون‌ها انسان در سراسر جهان شود و تا این صدا تا ابد طنین‌انداز شود. گرچه هزینه‌ای که حسین [ع] برای آزادی می‌بایست پرداخت می‌کرد کم نبود و به قیمت زندگی خود و اعضای خانواده‌اش بود.
پس از وفات حضرت محمد [ص] در سال ۶۳۲، اختلافاتی میان پیروان اسلام ایجاد شد و فرقه‌های متعددی شکل گرفت؛ برخی مسلمانان خانواده حضرت محمد را بیش از دیگر اصحاب گرامی می‌داشتند و برخی برعکس.
جنگ بر سر رهبری بعد از وفات پیامبر تحت تأثیر مسائل سیاسی قرار گرفت و جانشینی نبوی به پادشاهی تبدیل شد.
پس از مدتی، کمتر از ۵۰ سال بعد از وفات حضرت محمد، امویان به قدرت رسیدند و به طور کلی حاکم بر مسلمانان شدند. حسین [ع] نوه برجسته و عزیز حضرت محمد به خاطر امتناع از بیعت کردن و تابعیت از یزید، دومین خلیفه اموی، تهدیدی برای کل سلسله امویان تلقی می‌شد.
دلیل عدم بیعت حسین [ع] از یزید، جنایات و فساد یزید علیه هم مسلمانان و هم غیرمسلمانان بود. خانواده و جانشینان حضرت محمد [ص] دو راه داشتند: یا با حکومت خلیفه بیعت کنند و یا با مرگ مواجه شوند.
حسین [ع] باید تصمیم می‌گرفت. پذیرفتن و تأیید یزید بدون شک پاداش خوب و زندگی راحتی برای او به دنبال داشت و نپذیرفتن یزید به مرگش منجر می‌شد. اما برای حسین [علیه السلام] تصمیم درست، انتخابی نبود که او را دچار تردید کند.
یزید نامه‌ای به مروان، از خویشاوندان خود فرستاد و گفت: حسین [علیه السلام] و همراهانش را بگیرید تا سوگند بیعت یاد کنند. طوری عمل کنید که فرصتی برای هیچ کاری جز ادای سوگند نداشته باشند.
حسین [ع] با امتناع از این بیعت گفت: هرگز با یزید به مانند مردی ذلیل دست همکاری نخواهم داد و مانند یک برده نیز فرار نخواهم کرد. من نیامده‌ام تا بدی را گسترش دهم. من فقط خواستار ارزش‌های خوب و جلوگیری از بدی هستم. و تصمیم نهایی حسین [ع] این بود که مرگ با عزت بسیار بهتر از زندگی با ذلت است.
این تصمیم در نهایت منجر به بریده شدن سر امام حسین [ع] و یارانش در جنگی موسوم به جنگ کربلا در عراق در دهم اکتبر سال ۶۸۰ میلادی شد. در این تقابل امام حسین [ع] مجبور به دفاع از خود و ۷۲ نفر از اعضای خانواده و یارانش شد که در نبردی نابرابر از سوی ارتش چند ده هزار نفری یزید وحشیانه کشته و سر بریده شدند. پسر بیمار امام حسین [ع] و خواهرش زینب به اسارت گرفته شدند و به همراه سر امام حسین [ع] بر نیزه از عراق به سوریه برده شدند.
این روزنامه در ادامه می‌نویسد: امروز، بیش از ۲۰ میلیون نفر از مسلمانان و حتی مسیحیان از سراسر جهان اسلام به سنت پیاده‌روی سالانه و ده‌ها کیلومتری برای رسیدن به کربلا و ادای احترام به امام حسین [ع] و یارانش در روز اربعین شهادت امام حسین [علیه السلام] ادامه می‌دهند و پیاده‌روی اربعین بزرگترین گردهمایی مذهبی جهان است.
دکتر منظور رضوی، نویسنده کتاب «جانفشانی منحصربه‌فرد امام حسین برای بشریت» می‌گوید: اگر مقابله قهرمانانه امام حسین [ع] نبود، هیچ چیزی از آموزه‌های اصیل اسلام باقی نمانده بود. حسین [ع] اسلام را زنده کرد و با شهادت خود آموزه‌های حقیقی اسلام را زنده نگه داشت. جهان اسلام به این پسر شجاع فاطمه [س] مدیون است.
در پایان این گزارش ضمن مقایسه امویان در بریدن سر امام حسین و یارانش با داعشیان، آمده است: در حقیقت، خون می‌تواند بر شمشیر پیروز شود. تروریسم گروه‌هایی مانند داعش که به نام اسلام فعالیت می‌کنند نباید از سوی رهبران مسلمان تحمل شود. اگر ما از زندگی، صداقت و آزادگی امام حسین (علیه السلام) درس بگیریم برای وضعیت کنونی جهان بهتر است. در کربلا، امام حسین در جنگ مغلوب شد اما در حقیقت پیروز جنگ بود. و این درسی برای مقابله امروز ما با تروریست‌ها و افراط گرایان است.