تریبون های بیگانه از جامعه

باسلام.این شایدیک تجربه ی چندین ساله ومراوده ی تنگاتنگ با روحانیت ومسجدوهیئت باشدکه خلاصه ای ازان راخدمت بزرگواران عرضه می دارم که اگر قابل انتشار بودان شا ءالله منتشر بفرمایید.اعتقادشیعیان به روحانیت بسیار عمیق وریشه داراست.حتی اکنون که جامعه به سوی سکولار هم پیش می رود بازهم ماههای رمضان ومحرم وصفرایامی هستندکه مردم باروحانیت انیس می باشند.اما متاسفانه وجود طیف های زیادفکری در حوزه های شیعه اعم از اخباری اصولی تفکیکی فیلسوف عارف این اختلافات فکری خود رابه سطح جامعه اورده اند.واین امر باعث بدبینی واختلاف دربین مردم که به اصطلاح روحانیت عوام محسوب می شوند می گردد.حال بگذریم ازروحانیونی که تمایل به صوفی گری دارند یاطلبه هایی که صرفا سیاسی هسنند یاکاملا ضد انقلاب هستند.یاصرفاطرفدار مرجعی خاص هستندهمه ی این مسائل باعث شده که مردم رویکردی متفاوت ازقبل نسبت به ایشان پیدا کنند.حالا دراین وسط کسی صدایی متفاوت از عرف جامعه بلندکند هجمه های فراوانی به او شده وتاحد کفراو پیش می روند.دراین وانفسایکی ازمهمترین مسائل وحدت بین کل شیعه می باشدومردم وروحانیت باید درک کنند که این همه دشمنی دربین خودشان باعث تفرقه وجدایی می گرددودربرابر دشمنان قسم خورده مثل وهابیت خبیث که باتمام امکانات مادی ومعنوی به دنبال ریشه کنی شیعه می باشنددوام نخواهند اورد.حالاهمگی باید ببینیم که مولای ما وشما حضرت اقاصاحب الزمان علیه السلام از این کارهای ماچه میکشند.سخن کوتاه.اللهم عجل لولیک الفرج.