به گزارش «شيعه نيوز»، غلامرضا همایون‌پور در گفت‌وگو با «ایران» تصریح می‌کند: شرایط استان کردستان به خاطر مسائل اعتقادی و بافت عشایری با دیگر نقاط کشور فرق می‌کند. اینجا باید اجساد زود دفن شوند. اگر فردی فوت کند از زمانی که مراحل قانونی برای تشییع و دفن انجام شود چند روز طول می‌کشد اما اگر به آخر هفته بخورد باید تا شنبه صبر کنند آن هم با مشکلاتی که در مسیرها و جاده‌ها برای مناطق دوردست وجود دارد. مشکل دیگر که استان کردستان را نسبت به جاهای دیگر متفاوت می‌کند وضعیت راه‌هاست. مراکزی که در آن باید اجساد معاینه و تشریح شوند فضا، تجهیزات و امکانات خاصی می‌خواهد که در استان ما این امکانات نیست. مثلا اگر قرار باشد جنازه از مسیر جاده سقز به سالن تشریح این شهرستان منتقل شود باید ۳ ساعت در راه باشد. با این حال در شهرستان‌هایی که نماینده پزشکی قانونی داریم سالن تشریح با کمترین امکانات خدمات ارائه می‌دهد، حتی شهر بانه سالن تشریح ندارد. اگر خدمات می‌خواهیم امکانات را هم باید مهیا کنیم. گرچه اخیرا در شرایط ابتدایی بسیاری از اجساد را در بانه کالبدشکافی می‌کنیم ولی تجهیزاتش استاندارد نیست.
او با اشاره به کمبود نیروی پزشک در پزشکی قانونی سنندج و شهرستان‌ها می‌گوید: تعداد پزشک بسته به جمعیت تعریف می‌شود. تعداد پزشک‌های ما استاندارد نیست. کمبود نیرو منجربه فرسودگی آنها شده است. علاوه بر این مشکل بعدی استان کردستان مسیرهای کوهستانی و جاده‌های نامناسب است، از این جهت در تمام مراکزی که پزشکی قانونی داریم بحث کالبدشکافی را پیاده کردیم. مثلا در بانه با کمترین امکانات اجساد کالبدشکافی می‌شوند در غیر این صورت جنازه‌ها را جابه‌جا می‌کنند.
مدیرکل پزشکی قانونی استان کردستان این را هم به حرف‌هایش اضافه می‌کند که با توجه به اعتقاداتی که مردم این استان دارند پذیرفته نیست چنانچه در تعطیلات آخر هفته فردی ساعت ۹ شب فوت کند به دلیل اینکه خارج از ساعت اداری امکان تشریح وجود ندارد تشریح جنازه به زمان اداری اول هفته موکول شود. فرهنگ غالب این است و ما هم باید در این راستا خدمات‌دهی کنیم، به همین خاطر پزشکان با فشار مضاعف کار می‌کنند که منجربه فرسودگی نیروها می‌شود.
به گفته او، در شهرستان سقز با ۲۷۰ هزار جمعیت تنها یک پزشک در سالن تشریح سقز و یک پزشک در بانه اجساد را کالبدشکافی می‌کنند در حالی که حداقل استاندارد پزشک در سقز باید دو پزشک مرد و یک پزشک زن باشد. در بانه نیز حداقل دو پزشک نیاز است.
او در پاسخ به اینکه مشکل کجاست که تعداد پزشکان پزشکی قانونی کم است، به یک کلمه بسنده می‌کند؛ دریافتی پایین: «کار پزشکان قانونی بسیار سخت است و حقوق آنها یک‌چهارم پزشکان دانشگاه علوم پزشکی است. حداکثر دریافتی پزشکان اینجا با حساب کشیک و اضافه‌کاری بین ۳ تا ۴ میلیون تومان است.»
کار سخت پزشکان پزشکی قانونی، دریافتی پایین آنها و انتظارات بالای مردم سه ضلع دافعه پزشکی قانونی استان کردستان است. آن طور که این مقام مسئول تأکید می‌کند: چنانچه منطقه کوهستانی نبود و مردم ساعت‌های طولانی در جاده‌ها معطل نمی‌شدند مراکز پزشکی قانونی در یک شهرستان متمرکز می‌شد و دو پزشک در یک مرکز مستقر می‌شدند و این‌گونه تکریم ارباب رجوع به نحو بهتری انجام می‌گرفت. با وجود این، ما نمی‌توانیم فردی را که در بانه فوت می‌کند با پیمودن چند کیلومتر راه آن هم در مسیرهای دشوار به سقز منتقل کنیم. برای مثال چند روز پیش ۴ مورد تصادفی منجربه فوت در سقز داشتیم که پزشک سقز از روز قبل مرخصی بود مجبور شدیم پزشک بانه را به سقز بفرستیم و به طور موقت سالن تشریح بانه را تعطیل کنیم.
او با اشاره به اینکه اقدامات پایه‌ای برای جبران کمبود پزشک قانونی در درازمدت جواب می‌دهد، می‌گوید: اینکه مشکل کمبود پزشک قانونی مرتفع شود لازمه‌اش افزایش اعتبارات است. ما حتی هیچ‌گونه وسیله نقلیه‌ای برای جابه‌جایی پزشک و اجساد از بانه به سقز نداریم.
همایون‌پور در پاسخ به اینکه صدور جواز دفن از زمان فوت تا تشریح فرد متوفی چقدر زمان می‌برد، اضافه می‌کند: گاهی خانواده‌ها مشکلات اداری قوه قضائیه، سردخانه و بیمارستان‌ها را به پای ما می‌گذارند. خیلی وقت‌ها جسد به ما منتقل می‌شود که اقدامات اولیه و مجوز قضایی صادر نشده است ما نمی‌توانیم جسد را تشریح کنیم مجبوریم جسد را در سردخانه نگه داریم تا مکاتبات اداری انجام شود. مردم این را متوجه نمی‌شوند که شرح ماوقع اقدامات درمانی از بیمارستان یا دیگر داده‌هایی را که به ما می‌رسد، باید آنالیز و بعد از آن جسد را معاینه و برگه دفن صادر کنیم. چنانچه مدارک بالینی و مجوز قضایی حاضر باشد به طور متوسط هر جسد بین نیم تا یک ساعت برای کالبدشکافی زمان نیاز دارد.
او می‌افزاید: به طور متوسط در یک ماه یک پزشک به تنهایی در شهرستان سقز بین ۱۵ تا ۲۰ جسد را کالبدشکافی می‌کند البته کار عمده این پزشک معاینه سرپایی است که به طور متوسط بین ۲۰ تا ۳۵ نفر در روز معاینه سرپایی می‌شوند. در سنندج نیز ۳ پزشک در روز قریب به ۸۰ نفر را سرپایی معاینه می‌کنند و یک پزشک به تنهایی ۵۰ جسد را در ماه تشریح می‌کند. البته باید در نظر داشت که این توزیع همگن نیست. برای مثال اگر تصادفی منجربه فوت داشته باشیم یک پزشک به تنهایی باید همه اجساد را تشریح کند که زمان‌بر است و خانواده‌ها این مسأله را نمی‌پذیرند.
مدیر کل پزشکی قانونی استان کردستان با بیان اینکه از ۱۰ سال پیش جایی را برای ساخت سالن تشریح پزشکی قانونی در سنندج مکان‌یابی کردیم که تنها ۴۵ درصد پیشرفت فیزیکی دارد، می‌گوید: دو سال است به دلیل نبود اعتبار، طرح ساخت سالن تشریح تعطیل است. بنویسید تا به گوش مسئولان برسد که سالن تشریح سنندج در واقع پارکینگی است که در مرکز شهر قرار دارد؛ حال وای به حال شهرستان‌های دیگر مثل دیواندره و بانه که وضعیت به مراتب اسفناک‌تری دارند. جنازه‌هایی که به مرکز استان ارجاع داده می‌شوند موجب تجمع بیش از حد مردم در وسط خیابان می‌شود. ما هر روز شاهد دعوای همسایه‌ها با خانواده‌های متوفیان هستیم. مگر می‌شود پزشکی قانونی سالن انتظار نداشته باشد؟