اللهم وفقني فيه لموافقه الابرار و جنبني فيه مرافقه الاشرار و اوني فيه برحمتك الي دار القرار بالهيتك يا اله العالمين
خداوندا! به خداونديت اي معبود جهانيان! در اين ماه به همگامي بانيكان توفيقم بخش و از همدلي بدكاران بازم دار و به رحمت خود مرا در خانه آرامش(بهشت) منزل ده.
يا رب زكرم فروغ ايمانم ده -توفيق به همراهي نيكانم ده
از صحبت اشرار جهان دورم كن – ماوا زكرم به باغ رضوانم ده
شرحي بر دعا
1- موافقت ابرار: محيط معاشرت از عوامي است كه نقش قابل توجهي در ساختار ذهن و رفتار آدمي بازي مي‌كند. درست است كه انسان خود ساخته و استوار نه تنها تحت تاثير محيط قرار نمي‌گيرد بلكه مي‌تواند محيط را تحت تاثير خود قرار دهد اما هم‌اكنون روي سخن با آدميان متوسط و ميانه حال است كه هنوز خويشتن را به آن حد نرسانده‌اند كه بتوانند چون كوهي استوار در برابر مشكلات و تهاجم‌ها مقاوت كنند. در چنين شرايطي كه شامل اكثر مردم است مي‌بايد محيط معاشرتي و تربيتي بسيار پاكيزه و از آلودگي‌ها پاك باشد. تاثير محيط وحوزه دوستي و معاشرت با كسان، آنقدر مهم و بالاست كه شاعر، آن را مبين شخصيت و هويت فرد دانسته و مي‌گويد: تو اول بگو با كيان دوستي – پس آنگه بگويم كه تو كيستي!
2- مرافقت اشرار: با توجه به اثر غيرقابل انكار و اجتناب‌ناپذير معاشرت و رفاقت است كه شخص روزه‌دار به عنوان يك نياز مهم و يك حاجت اساسي، از خداوند تقاضا مي‌كند كه اولا وي را در نتيجه معاشرت و ارتباط همواره با روش نيكان و نيكوكاران (ابرار) موافق و هماهنگ سازد و ثانيا از نزديك شدن و رفيق و يار شدن با بدان و آنان كه شر مي‌آفرينند و به خود و ديگران بد مي‌كنند بپرهيزد.