به گزارش «شيعه نيوز»، ازدواج مردان سالمند با زنان و دختران جوان یک مساله فرهنگی است که باید در راستای آن فرهنگسازی انجام شود. این در حالی است که فرهنگ طبقه متوسط به بالای جامعه این مساله را نمیپذیرد، اما با توجه به آمار رسمی ثبت احوال کشور، این مساله در چند استان کمتربرخوردار، همچون سیستان و بلوچستان، بخشهایی از خراسان رضوی و خوزستان بیش از سایر مناطق کشور است. ازدواج مردان سالمند با زنان و دختران جوان و سپس فرزندآوری آنها در مناطقی که به لحاظ ضریب محرومیت بالاتر بوده و تفکر سنتی در آن مناطق بیشتر حاکم است، بیشتر بوده و نیاز است در این مناطق توسط مسئولان محلی و کشوری فرهنگسازی جدی انجام شود. براساس آمار رسمی سازمان ثبت احوال کشور، در سال ۹۴ میزان زادوولد سالمندان بالای ۶۰سال بین ۸۰۰ تا ۹۰۰ نوزاد و افراد بالای ۷۰سال نیز حدود ۱۰۰ نوزاد بوده است. این رقم فرزندآوری سالمندان تاملبرانگیز است، زیرا به هر حال نرخ مرگومیر در میان افراد بالای ۶۰ سال بسیار بیشتر از جوانان است و هر لحظه امکان فوت آنها وجود دارد. آنچه در ادامه میخوانید نظرات کوروش محمدی، رئیس انجمن آسیبشناسی ایران، در بخشی از گفتوگوی وی با «آرمان» آمده است:
ازدواج دختران و زنان جوان با سالمندان را چگونه ارزیابی میکنید؟ دلیل بروز چنین پدیدهای چیست؟
امروزه براساس تحقیقات، ساختار جامعه دستخوش تحولات در زمینه روابط و چارچوبهای اجتماعی در مقوله خانواده شده است. این امور ناشی از سلسله عوامل متعدد در قالب تحولات اقتصادی، رشد آسیبهای اجتماعی و جابهجایی ارزشها و هنجارها در جامعه است. وقتی ابعاد مختلف اجتماعی در کنار یکدیگر تحت بررسی قرار گرفته شود به سهولت میتوان فشار نامحسوس و ملموس اجتماعی را عامل تغییر نگرشها در جامعه امروز ایران دانست. در جامعه ما در زمینه ازدواج با تغییر باورها در ساختارها روبهرو هستیم. ازدواج در گذشته به عنوان یک فرایند مقدس برشمرده میشد، اما هماکنون ازدواج به واسطه بروز روابط نامتعارف در بین افراد جامعه دچار آسیبهای جدی شده است. در ضمن افراد تحت تاثیر مشکلات اقتصادی و تغییر بینشها در جامعه در مراحل اولیه ازدواج همچون معامله با یک بنگاه اقتصادی وارد مذاکره میشوند. در این وضعیت وقتی سن ازدواج جابهجا شود، به مرور زمان گزینهها و دایره انتخاب دختران و زنان جوان نیز محدود میشود. در این وضعیت، فرد متقاضی ازدواج باید از شغل، مسکن و امکانات مناسب برخوردار باشد. امروزه در بین جوانان جامعه، در اختیار داشتن این امکانات بهندرت مشاهده میشود. در این وضعیت برخی زنان و دختران جوان در جامعه ما نگران از ازدواج و آیندهشان به سراغ افرادی با سنین بالا برای ازدواج میروند. افراد میانسال یا سالمند چون از امکانات مناسب اقتصادی برخوردار هستند به نسبت امکانات رفاهی مناسب را در اختیار همسرشان قرار میدهند. باید توجه داشت که اغلب این قبیل ازدواجها عاطفی نیست و با مشکلات ویژه روبهروست.
در سالهای اخیر یک تحقیق درباره ازدواج پسران با زنان میانسال انجام شده است. در این تحقیق میتوان مشکلات اقتصادی، بیکاری و نداشتن شرایط مناسب ازدواج را ازجمله دلایل پسران برای ازدواج با زنان بزرگتر از خود دانست، اما تاکنون درباره دلایل تمایل دختران جوان به ازدواج با مردان میانسال یا سالمند پژوهشی انجام نشده است. این در حالی است که میتوان از نتایج پژوهش قبل استنباط کرد که امروزه دختران دم بخت که سن ازدواج آنها به تاخیر افتاده و از لحاظ اقتصادی با مشکلات متعددی روبهرو هستند، اغلب به ازدواج با مردان میانسال تمایل دارند. براساس بررسیهای انجامشده در تحقیق قبل حدود 20درصد از پسران بیکار تمایل داشتند که با زنانی مسنتر از خود ازدواج کنند. باید توجه داشت که ازدواج این جوانان مبتنی بر تامین حداقل امکانات رفاهی از سوی زنان است. در بسیاری از موارد زنان از شرایط مناسب اقتصادی برخودار بوده و پسران از این طریق از امکانات آنها بهرهمند میشوند.