به گزارش «شیعه نیوز»، آتش‌بس برقرار شده در سوریه حتی اگر موقتی باشد محصول تلاش مشترک روس‌ها و ترکیه و همچنین حمایتی است که ایران از این آتش‌بس دارد.
با این اوضاع داعش و وابستگان آنها دیگر نمی‌توانند ادعای به راه‌اندازی حکومتی مستقل به نام خود را در گستره‌ای از سوریه و عراق داشته باشند و اگر اظهارات ولادیمیر پوتین را مبنا بگذاریم ماجراهای اخیر در سوریه فقط بخش اول سرکوب داعش بوده و ماجرا ادامه دارد و بزودی حملات گسترده‌تری به این گروه تروریستی صورت خواهد گرفت. در حالی که قرار بود فراخوان سیاسی-نظامی سازمان ملل مبدع آتش‌بس و صلح ولو اجباری در سوریه باشد صحنه‌گردانان این ماجرا و برندگان بازی قدرت، روسیه و ترکیه بوده‌اند و هر یک از آنها نه فقط بخشی از نیروهای مسلح و ویژه خود بلکه متحدان خود را نیز وارد ماجرا کردند تا داعش در دمشق و چند شهر عمده دیگر سوریه در موضع انفعال قرار گیرد. این در حالی است که قرار است بزودی نشستی بین مخالفان و دولت بشار اسد در قزاقستان شکل بگیرد که هدف از آن پایان دادن
به مخاصمات نظامی سال‌های اخیر در سوریه و گشودن باب مذاکرات جدی برای رفع بن‌بست‌های سیاسی موجود است.
نیروی خنثی‌شده
تشکیلات باراک اوباما در واپسین روزهای حیات سیاسی‌اش بیش از هر زمانی از روندهای مهم جاری در دمشق دور مانده و تبدیل به یک نیروی خنثی و نظاره‌گر صرف حوادث شده است. کار به جایی کشیده که رؤسای جمهوری روسیه و ترکیه گفته‌اند نیازی به نظرات اوباما درباره آتش‌بس تازه برقرار شده در دمشق ندارند زیرا مطمئنند دونالد ترامپ که فاصله اندکی تا کاخ سفید دارد بر فرآیند ترسیم شده توسط آنها مهر تأیید خواهد زد. سرگئی الک ساشنکو از انستیتوی مطالعاتی بروکینگز لندن با وام گرفتن از اینها و اظهارات سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه می‌گوید: «بدیهی است ترامپ با فرآیند جدید آتش‌بس در سوریه موافقت کند زیرا خودش به سبب تازه وارد بودن به صحنه هیچ طرح بهتر و جایگزینی ندارد. البته ترامپ هم در فعالیت‌های انتخاباتی‌اش گفته بود پیوستن به روسیه برای مبارزه با داعش از معقول‌ترین گزینه‌های پیش روی اوست.»
ضربات مهلک
نقطه کلیدی که سبب شد روسیه و ترکیه بر سر مسائل سوریه دست به سازش و اقدام مشترک بزنند سقوط شهر «حلب» و بهتر بگوییم باز پس‌گیری آن از تروریست‌ها توسط نیروهای سوری و حامیان آنها بود. ضربات وارده
به تروریست‌ها در این شهر مهلک بود و بازی را به سود سوری‌ها بازگرداند و روسیه و ترکیه را در راه سرکوب داعش مصمم‌تر و متحدتر کرد. به نظر می‌رسید که قدرت اصلی در این جریان در دست روس‌ها بوده باشد و ترکیه با دیدن این وضعیت به سمت آنها گرایش یافته و چاره‌ای جز حرکت مشترک در کنار آنها ندیده است.
دو نشان با یک تیر
ترکیه البته از نوع برخورد امریکا با کردهای مسلح ساکن سوریه خشمگین است. آنکارا حرکات امریکا را نوعی حمایت پنهان این کشور از مخالفان دولت آنکارا تلقی کرده است. اخیراً نیز چاووش اوغلو به صراحت گفته بود امریکا به دفعات به کردهای سوری (YPG) سلاح فروخته است. بر این اساس دولت رجب طیب اردوغان با یک تیر دو نشان زده و با پیشروی در خاک سوریه هم داعشی‌ها را هدف قرار داده است تا با روس‌ها در این روند همسو شود و هم کردها را تارانده است تا خیزش احتمالی آنها علیه آنکارا را سرکوب کند. ترکیه همیشه تصریح کرده است حمله به مواضع «ypg» الزامی است زیرا آنها بخشی از جامعه کردتبار ترکیه و متحدان پ.ک.ک هستند که از دیرباز برای استقلال از دولت ترکیه و خودمختاری می‌جنگند.
سدهای باقی‌مانده
همسویی اخیر روسیه- ترکیه پربار بوده است اما هنوز سدهایی فرا روی آنها وجود دارد. ترکیه همچنان معتقد به لزوم برکناری بشار اسد از قدرت است حال آنکه روسیه چنین نمی‌اندیشد. از سوی دیگر کشورهایی مثل عربستان و قطر پس از دیدن سهم زیاد روسیه و ترکیه در برقراری آتش‌بس در دمشق احتمالاً تلاش خود را برای به‌هم ریختن مجدد اوضاع در آنجا مضاعف خواهند کرد.
با این حال و بی‌هیچ تردیدی مخالفان و گروه‌های مسلح در سوریه نسبت به ۵ سال پیش که بحران این کشور شکل گرفت ضعیف‌تر شده‌اند در مقابل پر نفوذ‌ترین بازیگران این عرصه روسیه، ترکیه، ایران و البته دولت بشار اسد هستند.