به گزارش «شیعه نیوز»، محور مصر،الجزایر، سوریه و عراق که از حمایت قوی روسیه و ایران برخوردار است،در کفه ترازوی استراتژیک عربی کنونی تا حدودی توازن ایجاد می کند و راه را برای پایان دادن به سلطه عربستان سعودی و کشورهای حاشیه خلیج فارس بر تصمیم گیری های عربی و اتحادیه عرب و نشست سران ناشی از آن را هموار می کند؛ سلطه ای که تقریبا در طول ده سال گذشته ادامه یافت و پشت سرنگونی چندین نظام حاکم و هرج و مرج خونین پس از آن بود.
روابط مصر و عربستان سعودی بدترین روزهای خود را سپری می کند و انتظار می رود که در روزهای آینده بدتر نیز بشود به ویژه پس از آن که ملک«سلمان بن عبدالعزیز»پادشاه عربستان از «هایلی ماریام دیستالین»نخست وزیر اتیوپی استقبال کرد، استقبالی که مسئولان رسمی مصری انجام آن را با توجه به اختلاف مصر و اتیوپی بر سر سد «النهضه» برای مقابله به مثل کردن عربستان با مصر تفسیر کردند.
«عبدالفتاح السیسی»رئیس جمهوری مصر نمک آمیخته به فلفل داغ بر زخم عمیق و ملتهب روابط کشورش با عربستان سعودی در روز سه شنبه ریخت هنگامی که در مصاحبه ای تلویزیونی با یک شبکه تلویزیونی پرتغالی«حمایتش از ارتش عربی سوریه در مقابله با عناصر تروریستی تندرو را به منظور حفظ ثبات سوریه و حفظ وحدت جغرافیایی اش به مانند کاری که در لیبی و عراق انجام می دهد» را اعلام کرد.
ارتش جرار الکترونیکی عربستان سعودی شبکه های اجتماعی را با حمله سخت به مصر، حکومت های خلیج فارس و در رأس آنها عربستانس سعودی به دلیل آن که نزدیک به 50 میلیارد دلار به عنوان کمک و وام برای حمایت از اقتصاد مصر و تثبیت حاکمیت السیسی که وی را نمک نشناس توصیف کردند، به آتش کشاند.
روابط مصر و سوریه طی ماه های اخیر به شکل سریعی بهبود پیدا کرده است و هماهنگی امنیتی میان دو کشور در اوج خود است و این در دیداری که سرلشکر«علی المملوک» رئیس دستگاه اطلاعات سوریه و مرد قدرتمند در دمشق از مصر انجام داد، نمایان شد.«ولید المعلم» وزیر خارجه سوریه از این تحول استقبال و از آن تمجید کرد و در جریان کنفرانس مطبوعاتی که پس از دیدار با «استفان دی میستورا» فرستاده ویژه سازمان ملل به سوریه برگزار کرد، خواستار بهبود بیشتر این روابط شد؛ دی میستورایی که میهمان پایتخت سوریه در سه روز پیش بود تا موضوع حلب و تبلیغ برای برقراری منطقه خودمختار در مناطق شرقی حلب بود.
روابط مصر و عربستان سعودی بدترین روزهای خود را سپری می کند و انتظار می رود که در روزهای آینده بدتر نیز بشود به ویژه پس از آن که ملک«سلمان بن عبدالعزیز»پادشاه عربستان از «هایلی ماریام دیستالین»نخست وزیر اتیوپی استقبال کرد، استقبالی که مسئولان رسمی مصری انجام آن را با توجه به اختلاف مصر و اتیوپی بر سر سد «النهضه» برای مقابله به مثل کردن عربستان با مصر تفسیر کردند.
مسئولان مصری حجم استقبال گرمی که نخست وزیر اتیوپی از آن برخوردار شد را دیدند استقبالی که شامل حضور شاهزاده«محمد بن نایف» ولیعهد و نیز شمار زیادی از وزرا از جمله وزرای اقتصاد و داریی بود و طی آن درباره همکاری اقتصادی و مسائل منطقه ای رایزنی شد. همچنین ملاحظه شد که نخست وزیر اتیوپی با شاهزاده «محمد بن سلمان»جانشین ولیعهد و وزیر دفاع عربستان دیدار کرد و طی این دیدار درباره همکاری دوجانبه در عرصه های دفاعی رایزنی شد و در این زمینه توافقنامه هایی به امضا رسید.
این مسئولان از سر و صدا و جنجال رسانه های عربستان به دلیل آن چه بر زبان السیسی درباره سوریه جاری شد، در عجب هستند و می گویند که این حمایت همچنان سیاسی و تا کنون به شکل هماهنگی امنیتی بوده است. مصر می خواهد اخبار برخی از تندروهای مصری که در سوریه می جنگند و در «تروریسم »دست دارند را دنبال کند و به طور مشخص به شخصی به نام«احمد سلامه مبروک» جهادی مصری اشاره کردند که در سمت راست«ابو محمد الجولانی» رهبر گروه تروریستی «فتح الشام» یا همان جبهه النصره سابق در حلب ظاهر شد؛ این شخص به اتهام وابستگی به گروه «الجهاد» در یکی از زندان های مصر بود.این مسئولان می گویند که آن چه باعث ناراحتی سعودی ها شد نزدیکی زیاد و قابل پیش بینی میان السیسی و «دونالد ترامپ» رئیس جمهور منتخب آمریکا و سخنان غیردوستانه ای است که ترامپ درباره عربستان و کشورهای خلیج فارس زد و حمایت سرسختانه اش از قانون عدالت علیه حامیان ترویسم «جاستا»است که به وضوح به عربستان سعودی اشاره می کند و این کشور را به حمایت از تروریسم و به طور خاص حملات یازدهم سپتامبر متهم می کند. السیسی و ترامپ در یک جا اتفاق نظر دارند و آن نیز مربوط به مخالفت با اسلام سیاسی و از جمله جنبش اخوان المسلمین است.
پر واضح است که رئیس جمهوری مصر رفتن به سمت اردوگاه دیگر یعنی اردوگاه سوریه،الجزایر،ایران و عراق را انتخاب کرد و به شکل تدریحی در حال بیرون آمدن از اردوگاه عربستان سعودی و کشورهای حاشیه خلیج فارس است و جدیدترین بخش های این سریال، مخالفت مصر با خروج از چهارمین نشست سران کشورهای عربی و آفریقایی در مالابو پایتخت گینه استوایی در روز گذشته-چهارشنبه- است و دقیقا بر خلاف هشت کشور عربی که در اعتراض به مشارکت سازمان«پولیساریو» در همبستگی با مراکش از آن خارج شدند،عمل کرد، این کشورها عبارتند از :عربستان سعودی، امارات، بحرین، قطر، اردن،یمن، سومالی و نیز خود مراکش.
محور مصر،الجزایر، سوریه و عراق که اکنون از حمایت قوی روسیه و ایران برخوردار است،در کفه ترازوی استراتژیک عربی کنونی تا حدودی توازن ایجاد می کند و راه را برای پایان دادن به سلطه عربستان سعودی و کشورهای حاشیه خلیج فارس بر تصمیم گیری های عربی و اتحادیه عرب و نشست سران ناشی از آن را هموار می کند؛ سلطه ای که تقریبا در طول ده سال گذشته ادامه یافت و پشت سرنگونی چندین نظام حاکم و هرج و مرج خونین پس از آن بود و چه بسا این محور در صورت تعیین سرنوشت نبرد حلب و چه بسا موصل به نفعش، تقویت شده و قوی تر می شود.
دیدار ناگهانی شیخ«محمد بن زاید»ولیعهد امارت ابوظبی در یک هفته پیش از قاهره هدفش آن بود که اختلاف های مصر و عربستان محدود شود و آب ها به کانال تماس مسدود شده میان دو کشور هم پیمان تا چند ماه پیش برگردد اما هیچ گونه موفقیتی به دست نیاورد جز توقف حملات رسانه ای مصر علیه عربستان سعودی که به نظر می رسد این توقف موقتی است.
شاید طرح مشروطی که آقای «ابراهیم منیر» معاون رهبر کل جنبش اخوان المسلمین برای تلطیف فضا میان جماعتش و نظام حاکم کنونی ارائه کرد و در مقابل، نرمش نشان دادن این نظام،مانند لغو حکم های اعدام و حبس ابد توسط دادگاه تجدید نظر در حق «محمد مرسی» رئیس جمهوری برکنار شده و «محمد بدیع» رهبر اخوان و برخی رهبران درجه دو مانند آقایان«خیرت شاطر»،«محمد البلتاجی»و «احمد عبدالمعطی» اندکی از تنش سیاسی در مصر کاسته است و تمایل برای اجتناب از برخورد و رویارویی را نزد دو طرف بازتاب می دهد؛ امری که عناصر تقویت جدیدی به حاکمیت کنونی مصر اضافه می کند.
سعودی های که در «توییتر» توئیت می کنند و دلشان به حال میلیاردها دلار عربستان می سوزد که به مصر رفت،نظر سعودی ها را نه فقط در دشمنی با مصر نشان دادند بلکه حکومت شان را نیز شماتت کرده و در سیاست هایش تشکیک کردند و این، مصری هایی که پرندگان شان با رزق شان پرواز کرده و از سر شادی«آواز »خواندند را ناراحت نمی کند.
ائتلاف های عربی به سرعت تغییر می کند و بازگشت دوباره مصر و الجزایر را به عرصه سیاسی و فرایند اردوکشی جدید منطقه ای و بین المللی در شش ماه آینده را نظاره گر باشید و قطعا ما باز هم برای این فرایند طی هفته ها و ماه های آینده بر می گردیم تا به آن بپردازیم و رصدش کنیم.