به گزارش «شیعه نیوز»، حجت‌الاسلام سيدمصطفي ميرلوحي عضو هيأت امناي دانشگاه امام صادق(علیه السلام) كه به همراه خانواده در پياده‌روي عظيم اربعين حسيني(علیه السلام) حضور دارد، گفت: مرحوم حاج آقاي مهدوي‌كني مي‌گفتند تا زماني كه صدام هست، نمي‌آيم اما بعد از او مي‌آيم. اما بعد از آن هم به دليل ضعف بدني و قلبي (قلب ايشان فقط 20 درصد كارايي داشت) متأسفانه نتوانستند بيايند.
گاهي به ايشان اصرار مي‌كردم حاج‌آقا اگر كسي نيايد روايت داريم كه «كان منتقص الايمان»، ايشان مي‌گفتند من زمان تبعيد امام(ره) به نجف، دو سفر آمده‌ام. خلاصه كه دلشان خيلي مي‌خواست بيايند اما متأسفانه نتوانستند بيايند. ما در اين سال‌ها كه مي‌آييم يادشان هستيم و به نيابت از ايشان هم زيارت مي‌كنيم.
وي كه به همراه خانواده در پياده‌روي اربعين حضور دارد، ادامه داد: حضور به همراه خانواده اصلاً سخت نيست، هر جا كه خسته شدند استراحت مي‌كنند. پذيرايي هم كه الحمدلله فراوان است. بنابراين هيچ مشكلي نيست.
ميرلوحي درباره فتنه دشمنان براي ترويج اختلافات ميان عرب و عجم گفت: در پياده‌روي اربعين اصلاً چنين بحثي مطرح نيست، پذيرايي صاحبان موكب‌ها از عمق دل است و خدمت به زائران امام حسين(ع)، فارغ از مليت و قوميت و نژاد.
چند دقيقه قبل موكب عشيره «شمّري آل حويش» با اصرار و خواهش از ما پذيرايي كردند و تنها يك خواسته داشتند، اينكه وقتي به ايران برگشتيم و از طرف آنان يك سلام به امام رضا(علیه السلام) بدهيم. اين‌ها عاشق امام رضا(علیه السلام) هستند و عشقي كه عراقي‌ها به امام رضا(علیه السلام) دارند، من كمتر ديده‌ام. مردم ما هم عاشق امام رضا(علیه السلام) هستند اما هر كسي مي‌خواهد بداند عشق به امام رضا(علیه السلام) يعني چه، به عراق بيايد!
عضو هيأت امناي دانشگاه امام صادق (علیه السلام) تأكيد كرد: گاهي حواسمان به برخي موضوعات نيست، مثلاً يكي از مواردي كه بايد فرهنگسازي كنيم اين است كه پذيرايي بي حد و حصر عراقي‌ها را در سالروز شهادت امام رضا(علیه السلام) جبران كنيم.
حدود يك هفته بعد از اربعين، مردم عراق براي سالروز شهادت امام رضا(علیه السلام) به مشهد مي‌آيند و بخشي از مسير (معمولا از نيشابور) را هم پياده مي‌آيند. مي‌گويند گاهي در راه تشنه‌مان مي‌شود، درب خانه‌هاي ايراني واقع در مسير را مي‌زنيم، اما اجابت نمي‌كنند. بايد اين فرهنگ را توسط گروه‌هاي مرجع نظير رسانه‌ها، خطبا، مداحان، هنرمندان و ... جا بيندازيم كه اقلاً از آب دريغ نكنيم.