به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از فارس، حضرت فاطمه زهرا (س) در دوران كوتاه رحلت رسول خدا (ص)، يكبار در مسجد نبوي حضور يافت و خطبهاي خواند چنان كه عظمت و هيبت كلام فاطمي ستونهاي مسجد و بلكه عرش الهي را به لرزه انداخت. به موجب كلام امام صادق عليه السلام، بانوي بزرگوار اسلام حضرت فاطمه (س) پس از درگذشت پدر بزرگوارشان، دائم اشكبار بود و پي در پي از شدت غصه از حال ميرفت و جسم مباركش روز به روز نحيف و نحيف تر ميشد.
اما آن ولي و حجت الهي به همه اين اندوهها جهت الهي داد و همه را براي تقويت دين خدا و تحكيم موقعيت وصي و جانشين رسول خدا (ص) هزينه كرد و در كمال ماتم زدگي، مصائب خود را زمينه نهيب زدن بر مردماني قرارداد كه غفلت و مصلحت انديشي دنيايي در خطر برگشت به جاهليت قرارشان داده بود.
اين چنين بود كه زهراي اطهر (س) در چهره بزرگترين حامي و پيشواي مظلوم خويش ظاهر شد و سند حقانيت اميرالمؤمنين علي (ع) و مظلوميت آن حضرت را با خون خود، ابديت بخشيد.
در شرايطي كه جو سنگين حاكم بر مدينه نفس ها را در سينه ها خفه مي كرد، دختر پيامبر (ص) حقايق را در چهره مسلمانان نهيب زد: "اي بندگان خدا شما پرچمداران امر و نهي و حاملان دين و وحي او هستيد، شما امانتداران خدا بر خويشتن بوده و مأمور رسانيدن احكام دين او به ملل ديگر مي باشيد...
به سوي شما از ميان خودتان پيامبري آمد كه رنج و ناراحتي شما بر او دشوار بود و بر ايمان آوردن شما حرص مي ورزيد و به مؤمنين دلسوز و مهربان بود...
و هنگامي كه خداي تعالي خانه جاوداني انبيا و جايگاه برگزيدگان را براي پيغمبرش اختيارنمود، كينه هاي دروني و نفاق شما ظاهر گشت و جامه دين مندرس و فرسوده شد، گمراهان خاموش به سخن درآمدند و گمنامان فرومايه دعوي نبوغ كردند. شتر باطل گرايان به صدا درآمد و در صحن خانه هايتان جولان نمود. شيطان از كمينگاه خود درحالي كه شما را به سوي خود مي خواند سركشيد و ديد كه چه زود دعوتش را پذيرفتيد...
كجا مي رويد در حالي كه كتاب خدا پيش روي شما است. كتابي كه مطالب و امورش هويدا و احكامش درخشان و نشانه هايش روشن و نواهيش آشكار و اوامرش واضح است و شما آن را پشت سر خود انداخته ايد؟ آيا قصد اعراض از قرآن را داريد و يا به غير قرآن مي خواهيد داوري كنيد و حكم غير قرآن براي ستمكاران چه بد جزايي است! و هر كه جز اسلام دين ديگري اختيار كند از او پذيرفته نشود و در قيامت جزو زيانكاران خواهد بود. "
همه هستي و لحظه لحظه عمر حضرت فاطمه مرضيه (س) يك بانگ را تكرار مي كرد. فرياد اعتنا و توجه به دين خدا، آنچنان كه خداوند خود خواسته و بدان امر فرموده: فرياد بيدار باش به مسلمانان كه خط اصيل دين را گم نكنند و اين نهيب ها در دوران پررنج پس از پيامبر (ص) تا لحظه شهادت بانوي اسلام، به شكل فريادهاي اعلام مظلوميت اميرالمؤمنين علي عليه السلام و يادآوري حق پايمال شده او كه نشانه زير پا نهادن دين خدا بود، درآمد.