به گزارش «شيعه نيوز»، بیش از 5 سال است که سوریه درگیر وجود گروه های تکفیری تروریستی در خود است و دراین سال ها از این کشور جز ویرانه ای باقی نمانده است.
بحران عراق هر چند پس از سوریه آغاز شد، اما عراق از زمان اشغال از سوی آمریکا و سرنگونی صدام دیکتاتور جنایتکار این کشور، به خاطر سیاست های واشنگتن، روی خوش امنیت و آرامش را به خود ندیده است.
اقداماتی که آمریکایی ها در عراق انجام دادند، گروه های تکفیری را به این کشور کشاند و نیروهای بعثی صدام هم با پیوستن به آنها یک نیروی قوی شکل دادند.
سوریه و عراق وضعیت مشابهی دارند، هر دو کشور گرفتار گروه های تکفیری وهابی هستند، اما شرایط برای آنها به خاطر موقعیت سیاسی و منطقه ای تفاوت هایی دارد.
سوریه با کشورهایی هم مرز است که هر کدام از آنها دشمنی سرسختی با دولت و ملت این کشور دارند. ترکیه در این 5 سال گذشته ار هیچ دشمنی دریغ نکرده است.
از آن سو اردن دیگر کشور هم مرز سوریه است که موزیانه اقدام به دخالت و اعزام نیرو و تجهیزات به گروه های تروریستی می کند.
مرز سوریه و عراق هم به خاطر شرایط جنگی دو کشور، بحرانی است اما مرز بین سوریه و سرزمین های اشغالی مشکل دیگری برای این کشور ایجاد کرده است. حملات گاه و بیگاه ارتش رژیم اسرائیل به مواضع ارتش سوریه برای مقامات دمشق مشکل ساز است.
اما حضور نیروهای حزب الله لبنان در یاری به دولت و ملت سوریه، از یک سو دل گرمی و قوت برای این کشور است و از سوی دیگر ظرفیتی برای ایجاد رعب برای نیروهای اسرائیلی.
تأثیر گذارترین کمک عراق اکنون جمهوری اسلامی ایران است. وجود ایران در کنار عراق و مرزهای طولانی باعث شده است بخش اعظمی از کشور عراق به خاطر همسایگی از گزند تکفیری های وهابی در امان باشد.
علاوه بر آن کمک های ایران به دولت و ملت عراق ظرفیت مبارزه با داعش را برای آنها بالا برده است، پیروزی های اخیر ارتش و نیروهای مردمی در عراق بدون کمک های ایران میسر نبود.
سوریه هم گرچه از حمایت های ایران برخوردار است، اما بحران در این کشور وخیم تر از عراق است.
روسیه در حمایت از سوریه در مقابل آمریکا وارد شده اما پیش از آن، این ایران بود که به حمایت از دولت و ملت این کشور پرداخت و باعث شد تا از سقوط سوریه جلوگیری شود.
اکنون میان ایران و سوریه یک نوع همگرایی ایجاد شده است، ائتلافی که میان دو کشور در سوریه شکل گرفته بر اساس منافع مشترکی است که در منطقه وجود دارد.
سقوط سوریه و سرنگونی دولت این کشور برای ایران و روسیه، خوشایند نیست. این اتفاق یعنی از دست دادن یک کشور همپیمان برای هر دو کشور ایران و روسیه.
در صورت سقوط سوریه، روسیه یک همپیمان دیرینه خود را در منطقه حساس غرب آسیا از دست می دهد و باعث می شود تا حوزه نفوذ آمریکا و اسرائیل افزایش یابد، همچنین پایگاه نظامی خود را در طرطوس از دست می دهد.
جمهوری اسلامی ایران هم از این اتفاق متضرر می شود، با شکست سوریه، جبهه مقاومت اسلامی تضعیف می شود و ایران هم یک متحد راهبردی خود را در منطقه از دست خواهد داد.
تاکنون دو کشور عراق و سوریه در زمینه مبارزه با گروه های تفکیری وهابی از جمله داعش همکاری نکرده اند در صورتی که همکاری نزدیک این دو کشور می تواند شریان تکفیری ها را قطع کند.
تروریست های تکفیری به ویژه داعش در سوریه و عراق با هم در ارتباط هستند، به همدیگر کمک می کنند و نیرو و تجهیزات ارسال می کنند. ارتباط آنها تا زمانی که قطع نشود، روند مبارزه و نابودی تکفیری ها را افزایش می دهد.
گرچه باید این دو کشور پیش از این میان یکدیگر یک ائتلاف ضد تروریستی شکل می دانند، اما اکنون هم دیر نشده و می توانند برای این که همکاری های گسترده ای علیه تکفیری ها داشته باشند، یک ائتلاف قوی میان خود شکل بدهند.
لزوم این ائتلاف در این است که مقامات و مردم این دو کشور هستند که باید تصمیم بگیرند چگونه با تروریست ها مبارزه کنند.
پیشنهادی که اکنون بسیار لازم و واجب جلوه می دهد این است که مقامات سوریه و عراق جلساتی را برای همکاری های نزدیک و هماهنگی با هم برای مقابله با تروریست های تکفیری برگزار کنند و از دل آن یک ائتلاف میان دو کشور برقرار شود که با ایران و روسیه هم هماهنگی داشته باشد.
اکنون در بحران غرب آسیا کشورهای حامی تروریست های تکفیری با هم هماهنگ هستند و یک ائتلاف بزرگ را ایجاد کرده اند، چرا نباید میان کشورهایی که هدف حملات تکفیری ها قرار دارند، ائتلاف وجود داشته باشد؟
سوریه و عراق قربانیان اصلی بحران منطقه هستند، اما در زمینه مبارزه با تکفیری های تروریست، هیچ همکاری ندارند در حالی که شرایط مشابه هم، باید آنها را هر چه بیشتر به هم نزدیک تر کند.
نیروهای ارتش عراق و نیروهای مردمی این کشور در حال ساماندهی عملیاتی هستند تا موصل را از دست داعش آزاد کنند. از آنسو هم ارتش و نیروهای مردمی سوریه در تدارک آزادسازی حلب هستند، اما منطقه کردنشین این کشور در حال دچار شدن به درد کردستان عراق است.
مرز میان این دو کشور هنوز در دست تکفیری ها است، اگر دو کشور با هم هماهنگ باشند و در یک عملیات مشارکت کنند می توانند با کمک های ایران و روسیه و البته حضور نیروهای حزب الله، تکفیری ها را در نقطه مرزی قیچی کنند که نابودی آنها در این بخش قطعی خواهد بود، چون ارتباط آنها نه تنها با هم، بلکه با ترکیه که منبع اصلی تغذیه تکفیری ها است، قطع می شود.
سوریه و عراق باید هر چه زودتر یک ائتلاف نظامی – امنیتی با یکدیگر شکل دهند، تا زمانی که این ائتلاف شکل نگیرد، روند مبارزه با تکفیری ها و نابودی آنها طولانی تر خواهد شد.
شمال غرب عراق مرزهای مشترک با سوریه است، این منطقه هم اکنون در دست داعش است، ادامه عملیات
آزاد سازی موصل تا مرزهای سوریه، می تواند تضمین کننده امنیت آن منطقه باشد، اگر عراق تنها به آزاد سازی موصل و شهرهای اطراف آن اکتفا کند، فرار نیروهای داعش به سوریه و سازماندهی دوباره آنها، هم برای عراق و هم برای سوریه دردسر تازه ای ایجاد خواهد کرد.
دستاورد ائتلاف میان سوریه و عراق بر سر تروریست های تکفیری، بقای دو کشور را تضمین می کند و روند نابودی تکفیری ها را سرعت می بخشد.
اخبار تأیید شده ای دیده می شود که نشان می دهد هم در داخل دو کشور و هم در کشورهای اطراف، موانعی برای جلوگیری از چنین ائتلافی ایجاد شده است. مسئولین و مقامات عراق و سوریه باید هر چه سریع تر با برگزاری نشست های کارشناسی مقامات ارشد خود را برای چنین ائتلافی راضی کنند و بدانند که ایران هم که تاکنون یکی از حامیان اصلی آنها بوده است، از این ائتلاف حمایت خواهد کرد.