به گزارش «شيعه نيوز»، اگر در مراسمهای عروسی که شرکت می کنید کمی دقت کرده باشید متوجه موقعیت هایی شده اید که در آنها بعضی از آدمهای بی ملاحظه بی محابا وارد حریم خصوصی عروس و داماد می شوند.
البته ما فکر می کنیم که رفتار این گروه ناشی از کمبود آگاهی آنها نسبت به این مسئله است. شاید مثال زدن چند نمونه از این موارد بتواند ذهن این افراد را نسبت به اهمیت احترام گذاشتن به حریم خصوصی عروس و داماد روشن تر کند.
چرا بعضیها حریم خصوصی عروس و داماد را نقض میکنند؟
کسانی که در طی مراسم عروسی به نوعی قدم به حریم خصوصی عروس و داماد میگذارند اغلب از سر سوءنیت این کار را نمیکنند. دلایلی که باعث می شوند فرد یا افرادی وارد حریم خصوصی عروس و داماد بشوند، مختلف هستند که ما چند مورد رایج تر آن را نام می بریم:
1. «عروسیه دیگه!». این جمله دو کلمه ای معمولاً از زبان خیلی از کسانی که به حریم خصوصی عروس و داماد ورود پیدا می کنند، شنیده می شود.
مراسم عروسی یک جشن خودمانی و غیر رسمی محسوب می شود که در آن هم میزبان که عروس و داماد هستند و هم میهمانان نسبت به همدیگر احساس راحتی و اعتماد میکنند. یکی از دلایلی هم که باعث می شود بعضی ها به لزوم احترام به حریم خصوصی عروس و داماد توجه کافی نکنند، برداشت نادرست از همین مسئله است.
2. نشانه ای مبنی بر توجه. بعضی دیگر از ناقضین حریم خصوصی عروس و داماد، این رفتارشان را دلیلی بر تفقد و توجه نسبت به زوج جوان می دانند که اگر آن را انجام ندهند احساس می کنند که به اندازه کافی توجهشان را به آنها ابراز نکرده اند.
3. رسم و رسوم. بعضی از رسمها که درست هم نیستند از پدر و مادرهای ما به ارث رسیده اند. متأسفانه ما در مورد عروس و داماد هم از این قبیل رسوم کم نداریم!
چند مورد از نقض شدن حریم خصوصی عروس و داماد
پا گذاشتن به حریم خصوصی عروس و داماد معمولاً در لفافه دلایلی که خدمتتان عرض شد، صورت می گیرد. از این رو مصادیق آن هم به همین اندازه ظریف هستند. چند مثال بارزتر آن شامل موارد زیر هستند:
1. کارگردان شدن ما. با در دسترس قرار گرفتن گوشی های تلفن همراه، معضلی هم وارد عروسی های ما شد. حالا تقریباً مراسم ازدواجی نیست که نبینیم چند نفری، کوچک یا بزرگ هم ندارد، گوشی به دست دارند از عروس و داماد فیلم می گیرند آن هم بدون اینکه قبلاً نظر آنها را پرسیده باشند و یا اجازه گرفته باشند. احتمالاً اینها همان کسانی هستند که اگر از این رفتارشان انتقاد کنید بی معطلی می گویند که «خب عروسیه دیگه».
2. کنجکاوی درباره شب زفاف. یکی از رسوم غلط درباره عروسی ها که قبلاً به آن اشاره کردیم، نظارت دیگران بر شب زفاف عروس و داماد است. قدیم ترها رسم بود که یکی دو نفر از طایفه عروس و داماد تا صبح پشت در اتاق آنها می ماندند تا خبر زن و شوهر شدن آنها را رسماً تأیید و به دیگران اعلام کنند.
متأسفانه این طرز تفکر با اندک تغییراتی هنوز هم در بین اکثر خانواده ها رایج است و عمه و خاله و زن دایی و زن عمو و غیره و ذلک اگر هم رویشان نشود که در این مورد از خود عروس خانم چیزی بپرسند حتماً خود را موظف می دانند که صبح علی الطلوع با مادر و خواهر او تماس بگیرند و از کم و کیف ماجرا باخبر شوند. اینها همان گروهی هستند که اگر ازشان بپرسید دلیل کارتان چیست می گویند «خب عمه شم (یا هر نسبت دیگری) و دلم نمی خواهد که فکر کنند آدم بی توجهی هستم».
3. کنجکاوی در جهیزیه. این که چند نفری از فامیل آن هم نه به شکلی که برای همسایه ها مزاحمت ایجاد کند، بلکه به صورتی موقرانه عروس و داماد را تا خانه بختشان همراهی کنند چیز بدی نیست و ربطی هم به نقض حریم خصوصی آنها ندارد. مشکل از جایی شروع می شود که اقوام و آشنایان به بهانه همراهی، وارد خانه زوج جوان می شوند و کنجکاوی هایی را در مورد اسباب و اثاثیه زندگی آنها به خرج می دهند. برای مثال زیاد می بینیم کسانی را که بدون اینکه اجازه بگیرند حتی درِ یخچال و کشوهای فریزر آنها را هم باز می کنند و در کابینت و کمد تعداد سرویس های بشقاب و قاشق آنها را می شمرند. بهانه آنها هم سه کلمه است«خب رسمه دیگه».
احترام را جایگزین نقض کردن کنیم
عروسی، درست است که عروسی است اما نباید اجازه بدهیم که این مسئله باعث بشود ما حریم خصوصی میزبان را زیر پا بگذاریم. بعضی از عروس و دامادها در کارت دعوتشان خیلی مؤدبانه درخواست می کنند که در طی مراسم از آنها فیلم و عکس گرفته نشود. اگر هم چنین درخواستی در کار نبود ما باید قبل از این که فیلم یا عکس بگیریم از عروس و داماد کسب اجازه کنیم.
در مورد شب زفاف هم دیگر وقتش رسیده است که این رسوم نخ نما شده را کنار بگذاریم و اگر واقعاً به عروس و داماد توجه داریم و البته با آنها نسبت نزدیکی هم داریم بهتر است از دوران عقد آنها را به یک کلینیک خوب و معتبر که توضیحات و آموزش های لازم را می دهد ارجاع بدهیم. و مطلب آخر این که اگر برای ورود به خانه عروس و داماد دعوت می شویم فقط یک مهمان باشیم.
منبع: سایت تبیان وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی