گزارش تکان‌دهنده از گورهای جمعی داعش در عراق و سوریه

به گزارش «شيعه نيوز»، خبرگزاری آسوشییتدپرس گزارش داد: از مجموع این 72 گور جمعی، 17 مورد در خاک سوریه قرار دارند که در یک مورد، جسد صدها نفر از یک قبیله که پس از افتادن منطقه به دست داعش قلع و قمع شده اند، وجود دارد.

مقامات عراقی حداقل در 16 مورد از گورهای جمعی داخل عراق که در مناطقی بسیار خطرناک دارند، تعداد دفن شده ها را نمی دانند. در موارد دیگر تخمین ها بر اساس اظهارات بازماندگان، تبلیغات داعش و آنچه با نگاهی غیردقیق به زمین می توان برداشت کرد است. به همین دلیل، حتی تعداد افرادی که در این گورها وجود دارند بین 5200 تا بیش از 15 هزار نفر تخمین زده می شود.

داعش برای پنهان کردن جنایاتش هیچ تلاشی نمی کند و در واقع به خاطر انجام آنها به خود می بالد، اما مسئله اینجا است که که مقامات سازمان ملل می گویند به علت آن که این گورها جمعی در حال از بین رفتن هستند، پیگیری نسل کشی در حال انجام و مسببان آن پیچیده تر خواهد شد.

ماهواره ها هم نقش مهمی در کشف گورهای جمعی دارند. برای نمونه، در ژوئن سال 2014 در زندان بادوش 600 نفر کشته شدند. تصاویر گرفته شده از زمین کنده شده و رد ماشین ها نشان دهنده مکان احتمالی کشتار است.

از اسناد جمع آوری شده مرتبط با این 72 گور جمعی مشخص است که در کوچک ترین آنها جسد سه نفر قرار دارد در حالی که پیش بینی می شود بزرگ ترین گور جسد هزاران نفر را در خود جای داده است، اما رقم دقیق مشخص نیست.


تماشای سلاخی؛ تمام کاری که از دستشان برمی‌آمد

آرکان قاسم، از افرادی است که قتل عام هم روستایی هایش در نزدیکی هردان را با دوربین چشمی دیده است. آرکان می گوید پس از ورود داعش، مردم تلاش می کردند به بلندی های اطراف فرار کنند، اما شبه نظامیان داعش با برقراری ایست بازرسی از خروج آنها جلوگیری کرده و زنان و کودکان را جدا می کنند. پس از آن کشتار آغاز می شود. در شب نخست، گروهی از مردان با دست بند در تقاطعی به صف شده بودند. ابتدا آنها به گلوله بسته شده و سپس با بلدوزور بر رویشان خاک ریخته شد.

آرکان و دوستانش تا شش روز بعد شاهد بودند که سه گروه دیگر از مردان که هر کدام شامل ده ها نفر بود به تقاطع برده شده و کشته می شدند. او همیشه این امکان را نداشت ببیند با اجساد چه می کنند. یک بار آتشی بزرگ را می بیند که برپا شده است اما نمی تواند بفهمد برای چیست.

پس از آن که این منطقه از تروریست های داعش پس گرفته شد آرکان به روستایش برگشت. گورها در یک پنج ضلعی و بدون پوشش دور تا دور تقاطع قرار گرفته اند. آرکان می گوید «من افراد زیادی را که می شناخته ام در آنجا دارم. بیشتر آنها دوستان و همسایگانم بودند. بسیار سخت است که هر روز بخواهم به آنها نگاه کنم».

این جنازه لباس پدرم را پوشیده است

در حالی که نیروهای داعش اوایل اوت 2014 به سنجار سرازیر می شدند، «طلال» به همراه پدر، مادر، برادر کوچکتر و چهار خواهرش از شهر گریخته و به همراه ده ها نفر دیگر از طایفه اش به مزرعه عمویش در نزدیک شهرک «تل آذر» رفتند. آنها دعا می کردند به قدر کافی فاصله گرفته باشند که از کشتار ایزدی ها که در جریان بود دور باشند؛ اما این طور نبود.

تروریست های داعش از فاصله زیاد شروع به شلیک کردند و سپس سوار خودروهایشان شدند و به سر یکی از مردانی که درحیاط مزرعه بود شلیک کردند. آنها مزرعه را محاصره کردند و از تمام افراد خواستند که خارج شوند و دین خود را تغییردهند.

باور ایزدی ها متشکل از عناصری از اسلام و مسیحیت اما متفاوت با هر دو است. داعش آنها را به «شیطان پرستی» محکوم کرده و در تبلیغاتش عنوان می کرد قصد دارد آنها را از بین ببرد.

پس از بی نتیجه ماندن تغییر دین، آنها نزدیک به 35 نفر از زنان و دختران را جدا کرده، در چند خودرو جا داده و خارج کردند. سپس پیرزن ها و کودکان را به داخل خانه برده و 40 مرد و پسربچه باقی مانده را کنار دیوار اسطبل به صف کردند.

تعداد آنها آنقدر زیاد بود که کشتار موثرشان را سخت می کرد، بنابراین دستور دادند همه روی زمین دراز بکشند. عموی طلال به او گفت برای فرار کردن تلاش کند. طلال هم مانند چند نفر دیگر به میان علفزار عمویش غلت زد. داعشی ها به سمت آنها شلیک کردند و در نتیجه علفزار خشک شده آتش گرفت تا طلال و سه نفر دیگر بتوانند در پناه آن فرار کنند و به صدای شلیک به خانواده هایشان گوش کنند.

زمانی که آنها به مزرعه بازگشتند، مردان مسلح آنجا را ترک کرده بودند و زنان و کودکان وحشت زده بیرون آمده شده بودند. «نوری مورات»، مادر طلال، همسرش را پیدا کرد. بدنش دست نخورده بود اما سرش خرد شده بود. می گفت دخترش ابتدا گیج شده بود می گفت «او غریبه است، این جنازه لباس پدرم را پوشیده است». وقتی که نوری به دنبال بازماندگان احتمالی اطراف را می گشت، «رخان»، دختر 9 ساله اش کنار جنازه پدرش خوابیده بود.

در نهایت، سایر زن ها خانواده را متقاعد کردند تا قبل از بازگشت داعشی ها به بالای کوه بروند. زمانی که آنها راه طولانی به سمت شمال را آغاز کردند، نوری متوجه دست خون آلود رخان شد. او که می ترسید دخترش زخمی شده باشد، انگشتان به هم فشرده او را با دقت باز کرد و با مشتی از دندان های پدر رخان مواجه شد.


قطره‌ای از یک دریا

تقریبا در هر مکانی که از دست داعش خارج شده است، یک گور جمعی پیدا می شود، مانند آنچه در ورزشگاه رمادی کشف شد. بسیاری از این گورها تنها با لایه ای باریک از خاک پوشانده شده اند و به راحتی قابل شناسایی هستند. هیچ کسی غیر از اعضای داعش دره را که هزاران زندانی شیعه کشته و سپس آتش زده شده بودند را ندیده بود، اما تصاویر ماهواره ای از خاکبرداری در کناره دره، محل آن را مشخص می کرد.

گفته های 15 نفری که از این حادثه جان به درد بردند حاکی از آن است که داعشی ها زندانیان را بر اساس عقایدشان جدا کرده و سپس شیعیان را سوار کامیون هایی کرده و به چند کیلومتر دورتر برده، به صف کرده و شماره گذاری کرده اند. بنابر اسناد دیده بان حقوق بشر، یکی از زندانی ها که با تظاهر به مرگ جانش را نجات داده بود، می گوید: من شماره 43 بودم. شنیدم که شماره 615 را گفتند و یکی از افراد داعش گفت «امشب می خواهیم خوب بخوریم». یک نفر از پشت سر ما گفت آماده ای؟ و فرد دیگر پاسخ داد «آره» و با تیربار از پشت به ما شلیک کردند و تا انتهای صف رفتند».

با توجه به اظهارات او و چند نفر دیگر، شرکت امنیتی «اُل سورس» تصاویر ماهواره ای 17 ژوئیه 2014 را بررسی کرد و مکانی را بین جاده اصلی و راه آهن در خارج از موصل پیدا کردند. آنها معتقدند که اجساد را چسبیده به هم در زمینی به طول دو زمین فوتبال کنار هم دفن کرده اند.

وضعیت در سوریه همچنان اسرارآمیز است و باورها بر این است که صدها گور جمعی در مناطق تحت کنترل داعش وجود دارد. ساکنان محلی به صورت غیررسمی اسناد برخی از این گورها را جمع آوری کرده اند.

تعدادی از بدترین موارد در استان شرقی دیر الزور کشف شدند. در یک مورد، 400 نفر از قبیله شعیطات دفن شده بودند که تنها بخشی از نزدیک به 1000نفری هستند که توسط داعش کشته شده اند. در استان رقه پیکر 160 سرباز سوری در هفت بخش بزرگ پیدا شد.

به همین ترتیب، حداقل 17 گور جمعی از کنار هم قرار دادن فهرست مصاحبه های اسوشییتدپرس و دیگر فعالان سوریه ای شناسایی شده اند که هنوز در مناطق تحت کنترل داعش و غیرقابل دسترسی قرار دارند.

«زیاد عواد»، سردبیر یک رسانه آنلاین در دیر الزور می گوید: این تنها قطره ای از اقیانوس گورهای جمعی است که انتظار می رود در آینده در سوریه کشف شوند.