به گزارش «شیعه نیوز»، رویدادهای طوفان نبرد حلب با سفر «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهوری ترکیه به سن پترزبورگ و دیدار او با «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه همزمان شده است. این سفر پس از تیرگی روابط 2 کشور صورت می گیرد که آن 2 را در لبه پرتگاه جنگ قرار داده بود. روسیه و ترکیه در جنگ سوریه در 2 جبهه مقابل هم قرار گرفتند. روسیه همان طوری که پوتین گفته بود سوریه را بخشی از امنیت ملی خود به شمار می آرود که نظام جهانی جدید در آن بوجود خواهد آمد. این در حالی بود که اردوغان در رویای زنده کردن عثمانی جدید در این کشور بود. سوریه تنها گذرگاه امنیت روسیه است، در حالی که ترکیه در صدد احیای عثمانی از راه حلب بود.
اکنون این سوال مطرح می شود که آیا همزمان شدن نبرد حلب با سفر اردوغان به روسیه از روی تصادف بوده است یا اینکه این سفر بخشی از یک طرح و برنامه است و این سفر به یک واقعیت اشاره می کند و آن هم این است که رویدادهای پرشتاب نشان از نزدیک شدن پایان نبرد دارد؟
سناریوی نخست و رایج درباره ارتباط سفر اردوغان به روسیه و نبرد حلب این است که روسیه با کمک به ارتش سوریه و همپیمانان آن برای پیشروی در نبرد کاستیلو شرط بندی بر روی گروه هایی که در جنگ سوریه بر آنان شرط بندی می شود به شکست کشانده است. اردوغان که در ظاهر با روسیه از در آشتی وارد شد در باطن از پیروزی های جنوب حلب کینه به دل دارد و به روسیه رفت تا از جایگاه قدرت برای مذاکره خود را نشان دهد. او خواسته است این مساله را بگوید می توان در منطقه از راه امتیاز دهی برای بحران ها راه حل پیدا کرد. مشکل این سناریو آن است که نیاز به تفسیر 2 واقعیت دارد. نخست اینکه چارچوب آشتی ترکیه و روسیه یک موازنه بوجود می آورد. ترکیه شرط بندی کرد و مانور داد تا اینکه برگ برنده های آن به پایان رسید. در نتیجه در برابر شرط های روسیه سرفرود آورد. از جمله این شرط ها آن است که مقام های روس بارها به اهمیت عدم دخالت نظامی در جنگ سوریه اشاره کرده اند. مقام های روسیه خواسته اند ترکیه از گروه های مسلح تروریستی پشتیبانی نکند و اجازه ندهد تروریست ها از مرزهای این کشور وارد سوریه شوند. ادامه سیاست ترکیه در این زمینه از نظر روسیه توجیهی برای آشتی باقی نمی گذارد. دوم اینکه اگر ارتباط سفر اردوغان به روسیه را با حمله های جبهه النصره در حلب بپذیریم این نشان می دهد که همه رویدادها گذشته، کنونی و آینده و از جمله سرنگونی جنگنده روسیه در مرزهای سوریه به دست نیروی هوایی ترکیه در ارتباط هستند.
سناریو دوم بیانگر دوگانگی ترکیه در مدیریت روابط با مسکو سخن است. این سناریو می گوید اردوغان به این باور رسیده است که ارتباط دادن روابط خود با روسیه با رویدادهای سوریه بی فایده است. زیرا تنها راه حل این نبرد مذاکره است و مذاکره هم نیاز به ارتباط دارد. رویای بزرگ سقوط کرد. آمریکا خود را با این روش سرگرم کرده و با مسکو در حال مذاکره است و با نیروهای مخالف ارتباط برقرار می کند و به آنان وعده های اطمینان بخش می دهد و درهای تقویت قدرت آنان را می گشاید و بر روی میدان های نبرد سوریه شرط بندی کرده است. اگر پیروز شود بر پایه پیروزی های خود شرایط تفاهم را اصلاح می کند و اگر شکست خورد با تفاهم ها به سود خود عمل می کند. ترکیه هم شایسته است که چنین نقشی را بازی کند. این سناریو می گوید که اردوغان جبهه النصره و دارو دسته آن را تجهیز کرده است تا وارد نبرد شوند و با وجود هزینه بالا به روسیه رفته است تا درباره سوریه با آن مذاکره کند تا از این راه بتواند از جنگ خارج شود. این کشور تلاش می کند نقش واسطه را داشته باشد. بر پایه این سناریو روسیه و همپیمانان آن ضربه های دردناکی را به جبهه النصره وارد کرده اند تا اردوغان را وادار کنند که با شتاب از یک محور به محور دیگر منتقل شود. این در حالی است که گروه های مسلح و پشتیبانان آن به ویژه در ریاض و واشنگتن پیام معکوسی را به او ارسال کرده و خواستار مهلت شده اند. آنان گفته اند که هنوز هم می توان بسیاری از امور را انجام داد. همانطور که عربستان در وارد شدن به جنگ یمن عمل کرد. عربستان با این جنگ تلاش کرد به آمریکا برگ برنده ای را در زمان امضای چارچوب تفاهم هسته ای با ایران بدهد تا آمریکا بر دست برتر را در میز مذاکرات داشته باشد.
روسیه، سوریه و همپیمانان آن در آستانه سفر اردوغان به روسیه ضربه های سختی را به گروه های تروریستی وارد کرده و آمادگی خود را به حمله نشان دادند تا به اردوغان بگویند که او گزینه سختی را انتخاب کرده است. شرط بندی او بر روی گروه های تروریستی شکست خواهد خود و او هرگز نخواهد توانست معادله ها را تغییر دهد.
گروه های داعش و جبهه النصره نشان داده اند که در داخل ترکیه نفوذ کرده اند و هر وقت که بخواهند می توانند امنیت این کشور را هدف قرار دهند. نه ادعای اسلامی بودن حزب حاکم این کشور توانسته است در این زمینه مانعی به وجود آورد و نه خدمت هایی که نظام ترکیه به این گروه ها کرده است موثر بوده است. این گروه ها نمک نشناس هستند. امنیت ترکیه و همچنین بخش اقتصاد و گردشگری این کشور تا زمانی که این کشور موضع سرنوشت سازی را درباره گروه های مسلح در پیش نگیرد تامین نخواهد شد.
در سن پترزبوگ اردوغان صدای بمب افکن های راهبردی روسیه را که روانه سوریه بودند تا پایگاه های جبهه النصره را بمباران کنند، شنید. این صدا بیانگر این هستند که پوتین قصد دارد این گروه ها را از پای در آورد و از اردوغان خواسته است در این زمینه همکاری کند و مرزهای ترکیه را بر روی تروریست ها ببندد. او به اردوغان وعده داده است که در صورتی که آنکارا توهم قدرت و بازی دوگانه در برخورد با تروریست ها را کنار گذارد در هر گونه حل بحران های منطقه و در راس آن سوریه یک کرسی به آنکارا خواهد داد.