ویژه‌نامه حضرت علی اکبر علیه السلام شامل زندگینامه، اشعار و گلچین مداحی به شرح ذیل منتشر می‌شود:
زندگینامه :حضرت علی اکبر (علیه السلام) فرزند ابی‌عبدالله الحسین (علیه السلام) بنا به روایتی در یازدهم شعبان سال 43 قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشود.پدر گرامی‌اش امام حسین‌بن علی‌بن ابی‌طالب (علیه السلام) و مادر محترمه‌اش لیلی بنت ابی‌مرّةبن عروةبن مسعود ثقفی است.او از طایفه خوشنام و شریف بنی‌هاشم بود و به بزرگانی چون پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله)، حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)، امیر مؤمنان علی‌بن ابی‌طالب (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) نسبت دارد.
ابوالفرج اصفهانی از مغیره روایت کرد: روزی معاویةبن ابی‌سفیان به اطرافیان و هم‌نشینان خود گفت: به‌نظر شما سزاوارترین و شایسته‌ترین فرد امت به امر خلافت کیست؟ اطرافیان گفتند: جز تو کسی را سزاوارتر به امر خلافت نمی‌شناسیم! معاویه گفت: این‌چنین نیست.
بلکه سزاوارترین فرد برای خلافت، علی‌بن الحسین (علیه السلام) است که جدّش رسول خدا(ص) می‌باشد و در وی شجاعت و دلیری بنی‌هاشم، سخاوت بنی‌امیه! و فخر و فخامت ثقیف تبلور یافته است.نقل است روزی علی اکبر (علیه السلام) نزد والی مدینه رفته و از طرف پدر بزرگوارشان پیغامی را خطاب به او می‌برد، در آخر والی مدینه از علی اکبر سؤال کرد: نام تو چیست؟ فرمود: علی، سؤال نمود: نام برادرت؟ فرمود: علی، آن شخص عصبانی شد، و چند بار گفت: علی، علی، علی، «ما یُریدُ اَبُوک؟» پدرت چه می‌خواهد، همه‌اش نام فرزندان را علی می‌گذارد، این پیغام را علی اکبر (علیه السلام) نزد اباعبدالله الحسین (علیه السلام) برد، ایشان فرمود: والله، اگر پروردگار دهها فرزند پسر به من عنایت کند نام همه آنها را علی می‌گذارم و اگر دهها فرزند دختر به من عطا نماید نام همه آنها را نیز فاطمه می‌گذارم.
درباره شخصیت علی اکبر (علیه السلام) گفته شد، که وی جوانی خوش چهره، زیبا، خوش‌زبان و دلیر بود و از جهت سیرت و خلق و خوی و صباحت رخسار، شبیه‌ترین مردم به پیامبر اکرم(ص) بود و شجاعت و رزمندگی را از جدش علی‌بن ابی‌طالب (علیه السلام) به ارث برده و جامع کمالات، محامد و محاسن بود.
در روایتی به‌نقل از شیخ جعفر شوشتری در کتاب خصائص الحسینیه آمده است: اباعبدالله الحسین هنگامی که علی اکبر را به میدان می‌فرستاد، به لشگر خطاب کرد و فرمود:
«یا قوم، هولاءِ قد برز علیهم غلام، اَشبهُ الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسول الله... ای قوم، شما شاهد باشید، پسری را به میدان می‌فرستم، که شبیه‌ترین مردم از نظر خلق و خوی و گفتار به رسول الله(صلی الله علیه وآله) است بدانید هر زمان ما دلمان برای رسول الله(صلی الله علیه وآله) تنگ می‌شد نگاه به وجه این پسر می‌کردیم.
بنا به نقل ابوالفرج اصفهانی، آن حضرت در عصر خلافت عثمان‌بن عفان (سومین خلیفه) دیده به جهان گشود.این قول مبتنی بر این است که وی به‌هنگام شهادت بیست و پنج ساله بود. در برخی روایات هم سن ایشان را 28ساله ذکر کرده‌اند، وی در مکتب جدش امام علی‌بن ابی‌طالب (علیه السلام) و در دامن مهرانگیز پدرش امام حسین (علیه السلام) در مدینه و کوفه تربیت و رشد و کمال یافت.امام حسین (علیه السلام) در تربیت وی و آموزش قرآن و معارف اسلامی و اطلاعات سیاسی و اجتماعی به آن‌جناب تلاش بلیغی به عمل آورد و از وی یک انسان کامل و نمونه ساخت و شگفتی همگان، از جمله دشمنانشان را برانگیخت.
به‌هرروی علی اکبر (علیه السلام) در ماجرای عاشورا حضور فعال داشت و در تمام حالات کنار پدرش امام حسین (علیه السلام) بود و با دشمنانش به‌سختی مبارزه می‌کرد. شیخ جعفر شوشتری در خصائص نقل می‌کند: هنگامی که اباعبدالله الحسین علیه السلام در کاروان خود حرکت به‌سمت کربلا می‌کرد، حالتی به حضرت (علیه السلام) دست داد به‌نام نومیه و در آن حالت مکاشفه‌ای برای حضرت (علیه السلام) رخ داد، از آن حالت که خارج شد استرجاع کرد و فرمود: «انا لله و انا الیه راجعون»، علی اکبر (علیه السلام) کنار پدر بود، و می‌دانست امام بیهوده کلامی را به زبان نمی‌راند، سؤال نمود: پدرجان چرا استرجاع فرمودی؟ حضرت بلادرنگ فرمود: الآن دیدم این کاروان می‌رود به‌سمت قتلگاه و مرگ در انتظار ماست، علی اکبر (علیه السلام) سؤال نمود: پدرجان، مگر ما بر حق نیستیم؟ حضرت فرمود: آری، ما بر حق هستیم. علی اکبر (علیه السلام) عرضه داشت: پس از مرگ باکی نداریم.
گفتنی است، با این که حضرت علی اکبر (علیه السلام) به سه طایفه معروف عرب پیوند و خویشاوندی داشته است، با این حال در روز عاشورا و به‌هنگام نبرد با سپاهیان یزید، هیچ اشاره‌ای به انتسابش به بنی‌امیه و ثقیف نکرد، بلکه هاشمی بودن و انتساب به اهل بیت (علیه السلام) را افتخار خویش دانست و در رجزی چنین سرود:
أنا عَلی‌بن الحسین‌بن عَلی نحن بیت الله اولی بالنبیّ
أضربکَم بالسّیف حتّی یَنثنی ضَربَ غُلامٍ هاشمیّ عَلَویّ
وَ لایَزالُ الْیَومَ اَحْمی عَن أبی تَاللهِ لایَحکُمُ فینا ابنُ‌الدّعی
وی نخستین شهید بنی‌هاشم در روز عاشورا بود و در زیارت شهدای معروفه نیز آمده است: السَّلامُ علیکَ یا اوّل قتیل مِن نَسل خَیْر سلیل.علی اکبر (علیه السلام) در نبرد روز عاشورا دویست تن از سپاه عمر سعد را در دو مرحله به هلاکت رسانید و سرانجام مرّةبن منقذ عبدی بر فرق مبارکش ضربتی زد و او را به‌شدت زخمی نمود. آن‌گاه سایر دشمنان، جرئت و جسارت پیدا کرده به آن حضرت هجوم آوردند و وی را آماج تیغ شمشیر و نوک نیزه‌ها نمودند و مظلومانه به شهادتش رسانیدند.
امام حسین (علیه السلام) در شهادتش بسیار اندوهناک و متأثر گردید و در فراقش فراوان گریست و هنگامی که سر خونینش را در بغل گرفت، فرمود:
ولدی علی عَلَی الدّنیا بعدک العفا. (فرزندم علی، دیگر بعد از تو اف بر این دنیا)
در مورد سنّ شریف وی به‌هنگام شهادت، اختلاف است. برخی می‌گویند هجده‌ساله، برخی می‌گویند نوزده‌ساله و عده‌ای هم می‌گویند بیست و پنج ساله بود.اما از این که وی از امام زین‌العابدین (علیه السلام) ، فرزند دیگر امام حسین (علیه السلام) بزرگتر یا کوچک‌تر بود، اتفاقی میان مورخان و سیره نگاران نیست. روایتی از امام زین‌العابدین (علیه السلام) نقل شده که دلالت دارد بر این که ایشان از جهت سن کوچک‌تر از علی اکبر (علیه السلام) بود. آن حضرت فرمود: کان لی اخ یقال له علیّ اکبر منّی قتله الناس ... .
مقبره حضرت علی اکبر علیه السلام در کربلای معلی پایین پای اباعبدالله الحسین علیه السلام است و در سلام زیارت عاشورا منظور از وعلی علی‌بن الحسین، آقا علی اکبر علیه السلام می‌باشد.
گلچین مولودی میلاد حضرت علی اکبر علیه السلامسید مهدی میرداماد
شعر زیبا در مدح حضرت علی اکبر علیه السلامدر محبت گاه بیماری ز درمان بهتر است
یار وقتی نیست حال نابسامان بهتر است
بی‌محلی‌های لیلی دار مجنون‌ست، آه
گاه دشنام لبی از گفتن "جان" بهتر است
حسرت اشک جوان از چشم پیرم می‌چکد
در بهار آثار باران از زمستان بهتر است
با مژه جاروکشی آستان خوب‌ست لیک
گردگیری با سر زلف پریشان بهتر است
زیر پای یار ما حاجت فراوان ریخته
دست خالی را گرفتن پیش دامان بهتر است
این کرمخانه بعید است از گدا خالی شود
هرچه سائل بیشتر لطف کریمان بهتر است
گنج را با بردن رنج فراوان می‌دهند
کربلا را زائر پاره‌گریبان بهتر است
هر اذان صبح ما را می‌برد پایین پا
بی علی اکبر نخوانیدم مسلمان بهتر است
علی ناظمی
زیارت‌نامه حضرت علی اکبر علیه السلام
شیخ بزرگوار ابن‌قولویه در کتاب کامل الزیاره به‌سند صحیح از ابوحمزه ثمالی نقل کرده است که امام صادق علیه السلام چگونگی زیارت امام حسین علیه السلام و حضرت علی اکبر علیه السلام را به او آموخت و گفته است:
پس هرگاه به‌نزدیک مزار امام حسین علیه السلام رسیدید به‌جانب علی‌بن الحسین علیه السلام که نزد پای امام حسین علیه السلام است رو کرده و بگویید:
السَّلام عَلیکَ یابنَ‌رَسُولِ اللهِ وَ رَحمةُ اللهِ وَ بَرَکاتُُهُ وَابنُ‌خَلیفَةِ رَسُولِ اللهِ وابن بِنتَ رَسُولِ اللهِ وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ مُضاعَفَةً کُلَّما طَلَعَتِ الشَّمسُ أَو غَرَبَت السَّلامُ عَلیکَ وَ رَحمةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ بِأَبی أَنتَ وَ أُمّی مِن مَذبُوح وَ مَقتُولٍ مِن غَیرِ جُرمٍ بِأَبی وَ أُمّی دَمُکَ المُرتَقی بِهِ إلی حَبیبِ اللهِ بِأَبی أَنتَ وَ أُمّی مِن مُقَدَّمٍ بَینَ یدَی أَبیکَ یحتَسِبُکَ وَ یبکی عَلَیکَ مُحترقاً عَلیکَ قَلبُهُ یرفَعُ دَمَکَ ألی عِنانِ السَّماءِ لایرجَعُ مِنهُ قَطرَةٌ وَ لاتَسکُنُ عَلیکَ مَن أَبیکَ زَفرَةٌ حینَ وَدَّعَکَ لِلفِراقِ فَمَکانُکُما عِندَاللهِ مَعَ آبائِکََ الماضینَ وَ مَعَ أُمَّهاتِکَ فی الجِنانِ مُنَعَّمینَ أَبرَأُ إلی اللهِ مِمَُن قَتَلَکَ وَ ذَبَحَکَ
ای فرزند رسول خدا و ای فرزند جانشین رسول خدا و ای فرزند دختر رسول خدا، سلام بر تو و رحمت و برکات خدا بر تو باد هر دم که خورشید طلوع و غروب کند، سلام بر تو و رحمت و برکات خدا بر تو باد پدر و مادرم فدای تو ای سربریده و ای کشته بی‌گناه، پدر و مادرم فدای خون تو که به‌سوی حبیب خدا (پیامبر) اوج گرفت پدر و مادرم فدای تو که پدرت تو را (مانند هدیه‌ای گرانبها) با دستان خود (برای خدا) تقدیم کرد در حالی که بر تو می‌گریست و دل می‌سوزاند و خون تو را به‌سوی آسمان می‌پاشید و قطره‌ای از آن بازنمی‌گشت و پدرت از گریه آرام نگرفت هنگامی که تو را وداع می‌گفت. پس جایگاه شما نزد خدا، با پدران و مادرانتان، در بهشت و برخوردار از نعمت‌های بهشتی است. از آن که تو را کشت و تو را سر برید، به‌سوی خدا دوری می‌جویم.
سپس دست خود را بر مزار ایشان قرار داده و بگویید:
سَلامُ اللهِ وَ سَلامُ مَلائِکَتِهِ المُقَرَّبینَ وَ أنبِیائِهِ المُرسَلینَ وَعِبادِهِ الصالِحینَ عَلیکَ یا مَولای وَ ابنَ‌مَولای وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرکاتُهُ صَلی اللهُ عَلیکَ وَ عَلی عِترَتَکَ وَ أَهل بَیتِکَ وَ آبائِکَ وَ أَبنائِکَ وَ أُمَّهاتِکَ الأَخیارِ الأَبرارِ الَّذینَ أَذهَبَ اللهُ عَنهُمُ الرِّجسَ وَ طَهَّرَهُم تَطهیراً السَّلامُ عَلیکَ یابنَ رَسُولِ اللهِ وَابنَ أَمیرِالمُؤمِنینَ وَابنَ الحُسینِ‌بنِ عَلِی وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ
سلام خدا و رحمت و برکات او و سلام فرشتگان مقرّب و پیامبران و بندگان شایسته خدا بر تو ای مولا و فرزند مولای مندرود خدا بر تو، بر عترت و خاندان و پدران و فرزندان و مادران تو که شایسته و نیک بودند و خداوند هرگونه پلیدی را از آنان دور ساختو آنان را پاکیزه و طاهر گردانیدسلام بر تو ای فرزند رسول خدا و ای فرزند امیرالمؤمنین و ای فرزند حسین‌بن علی و رحمت و برکات خدا بر تو
لَعَنَ اللهُ قاتِلَکَ وَ لَعنَ الله ُمَنِ استَخَفَّ بِحَقِّکُم وَ قَتََلَکُم وَ لَعَنَ مَن بَقِی مِنهُم وَ مَن مَضی نَفسی فِداؤُکُم وَ لِمَضجَعِکُم صَلَّی اللهُ عَلیکُم وَ سَلَّمَ تَسلیماً کَثیراً
خداوند لعنت کند کسی را که با تو جنگید و کسی که حق شما را نادیده گرفت و شما را کشتو تمام رفتگان و زندگان آنان را خدا لعنت کند، جانم به فدای شما و مرقد شما، درود و سلام فراوان خدا بر شما باد!
سپس گونه خود را بر قبر بگذارید و سه بار بگویید:
صَلَّی اللهُ عَلیکَ یا أَباالحَسَنِ، بِأَبی أَنتَ وَ أُمی أَتیتُکَ زائِراً وافِداً عائِذاً مِمّا جَنَیتُ عَلی نَفسی وَ احتَطَبتُ عَلی ظَهری أَسأَل اللهَ وَ وَلیی أَن یجعَلَ حَظّی مِن زِیارَتِکَ عِتقَ رَقبَتی مِنَ النّارِ
درود خدا بر تو ای ابالحسن، پدر و مادرم به فدایتبه‌سوی تو آمدم و تو را زیارت می‌کنم و از جنایت‌هایی که بر نفس خود روا داشته‌امو گناهانی که بر دوش خود حمل کرده‌ام به تو پناه می‌آورم.از خداوند که ولی تو و ولی من است می‌خواهم تا بهره مرا از زیارتت نجات از آتش دوزخ قرار دهد.
التماس دعا
انتهای پیام/654