كاروان بزرگ غدیر به همراهی وجود مقدُس پنج نور پاك، پیامبر، امیرالمؤمنین، حضرت زهرا، امام حسن و امام حسین علیهم السلام ـ كه این كاروان را به افلاكیان شرف می بخشد ـ پس از گذشتن از "عُسفان" به "قُدَید" رسیده است و اینك تا "جحفه" كه "غدیر خم" كنار آن قرار دارد، راهی باقی نیست.
آنچه در غدیر برای مردم بیان می شود، بزرگترین پیام اسلام یعنی ولایت اهل بیت علیهم السلام می باشد كه اهمیت آن از هر اصل دیگری در اسلام برتر است. نماز كه خود ستون دین است به هنگام سفر، كوتاه و شكسته خوانده می شود و در حالاتی، ساقط است یا روزه بر كهن سالان و بیماران و مسافران حرام شمرده شده است اما ولایت اهل بیت علیهم السلام بر هر زن و مرد، پیر و جوان، كوچك و بزرگ واجب است و تخلّف از آن در هیچ هنگامی جایز نیست.
غدیر خود حكایت متخلّف از ولایت را چنین گزارش می كند: در آخرین ساعات روز سوم واقعه غدیر یعنی 21 ذی الحجه، "حارث فِهْری" با دوازده نفر از یارانش نزد پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم می آید: "ای محمد، سوالی دارم! این كه درباره علی بن ابی طالب گفتی"مَن كنتُ مولاهُ فَعلی مَولاه..." از جانب پرودگار بود یا گفته خود توست؟"
پیشوای اسلام پاسخ می دهد: "خداوند به من وحی كرده است و واسطه بین خدا و من، جبريیل است. من اعلام كننده پیام خداوندم و بدون اجازه پرودگارم خبری نمی دهم."
مرد نگون بخت نهاد می غرد "خدایا! اگر آن چه محمد می گوید حق و از جانب توست، سنگی از آسمان بر من فرست."
پروردگار سنگي بر او می فرستد كه وی را در دم هلاك می گرداند و ماجرای اصحاب فیل در برابر دیدگان 120 هزار حاضر در وادی غدیر تكرار می شود.
آن گاه فرشته وحی فرود می آید: "سَألَ سائلُ بِعذابٍ واقعٍ ، لِلكافرین لیسَ لَهُ دافعُ" (معارج/1و2). "سؤال كننده ای، عذابی را كه وقوعش حتمی است، طلب می كند. (او بداند كه این عذاب ) كافرانی را در بر می گیرد و هیچكس را توان دفع آن نیست."
همراه كاروان حجّة الوداع مي رويم تا بزرگ ترين پیام اسلام را در روز غدير بشنویم ...
خبرگزاري شبستان