به گزارش«شیعه نیوز»، نقل می کنند مرحوم سید رضی مالی پیش ایشان بوده که ایشان می فرمایند : هر کس احتیاج دارد این مال را بردارد .
کسی برنمی دارد جز یک نفر که او هم نصف آن مال را برداشته و نصف دیگرش را سر جایش می گذارد و می گوید : من به همین مقدار نیازمند بودم ! ببینید چه زمان خوبی بوده که مردم این قدر سالم الایمان بوده اند .
در همین زمان نزدیک یعنی نزدیک به زمانی که ما در نجف اشرف بودیم گر چه من ایشان را ندیده بودم ظاهرا ایشان تا زمان ما هم در قید حیات بوده اند مرحوم آقا شیخ ابراهیم سالیانی ، خیلی معروف به زهد و تقوی بوده اند ، وفاتشان هم در عتبات بوده است .
ایشان در منزلشان تدریس می کرده اند . زمانی مقدار زیادی قماش به منزل ایشان می آورند که ایشان بین طلاب مستحق تقسیم کنند .
به طلابی که در درسش حاضر بوده اند می فرماید : این قماشها را آورده اند ، هر کسی استحقاق دارد به مقدار استحقاق خودش بردارد . من که نمی دانم چه کسی استحقاق دارد و چه کسی ندارد .
حالا چه کسی برمی دارد و چه کسی برنمی دارد ! بنده یادم نمانده است .
مقصود اینکه آن آقا فرموده بود هرکس احتیاج دارد بردارد .
خانواده اش هم گفته بودند به هر کدام از ما یک چادری و . . . از این قماشها بدهید . ایشان فرموده بودند : این بار که قماش آوردند به یک نفر شما چادری می دهم . دفعه بعد اگر باز هم بیاورند به آن یکی می دهم این بار به همگی شما نمی دهم .
بالاخره راستگویی که غالب باشد تحصیل ظن خیلی آسان می شود به خلاف زمان ما که خدا می داند چه خبر است . با چه وسائلی و چه ابزارهایی و . . . چه می گویند ما نمی دانیم .
ما هم هر کدام وظیفه و تکلیف را به دیگران حواله می دهیم ، خودمان امر به معروف و نهی از منکر نمی کنیم . نمی دانیم که اگر ما امر به معروف و ناهی از منکر نباشیم همین بلاها بر سر خودمان می آید !
کتاب : فیضی از ورای سکوت ( ارشادات آیت الله بهجت )
انتهای پیام/654