سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

حجت الاسلام والمسلمين«ربانی گلپايگانی»:

علامه حلی 84 آيه از قرآن در تاييد امامت حضرت علی(ع) بيان كرده است

علامه حلی(ره) در يكی از كتاب هايش 40 آيه از قرآن در تاييد امامت و ولايت حضرت علی(ع) و در كتاب ديگری حتی تا 84 آيه را نيز بيان كرده است.
کد خبر: ۱۱۳۵۵
۱۹:۴۱ - ۲۱ آذر ۱۳۸۷

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از ايكنا شعبه قم، حجت الاسلام والمسلمين «ربانی گلپايگانی» از استادان حوزه علميه، شب گذشته، 20 آذر ماه طی سخنانی با عنوان«امامت از ديدگاه حضرت علی(ع)» كه در شبستان امام خمينی حرم مطهر حضرت معصومه(س) عنوان شد، با بيان اين مطلب تصريح كرد: علت اينكه از روز عرفه تا عيد غدير را دهه امامت می نامند اين است كه در سفر حجة الوداع پيامبر(ص)، جبرئيل در روز نهم ذی الحجه به ايشان نازل می شود و آيه «تبليغ» (يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك من ...) را بيان می كند اما پيامبر(ص) چون نگران اعلام جانشينی و و لايت حضرت علی(ع) بوده است 9 روز طول می كشد تا سرانجام بهترين مكان و زمان يعنی غدير خم و روز 18 ذی الحجه را برای اين كار انتخاب می كند تا پيامدهای منفی اين ماجرا به حداقل برسد.

وی با اشاره به منابعی كه به واسطه آن ها می توان امامت علی(ع) را ثابت كرد، افزود: اولين منبع برای امامت علی(ع)، قرآن است؛ علامه حلی(ره) در يكی از كتاب هايش 40 آيه از قرآن در تاييد امامت و ولايت حضرت علی(ع) و در كتاب ديگری حتی تا 84 آيه را نيز بيان كرده است و مشهورترين آيه ای كه در اين زمينه عنوان شده است آيه «ولايت» است.

ربانی گلپايگانی اظهار كرد: منبع دوم، روايات و احاديث پيامبر(ص) است و شاخص ترين حديثی كه در كتاب های مختلف ذكر شده است حديث «من كنت مولاه ...» است و علامه حلی(ره) در اين باره تا 26 روايت را ذكر كرده است.

وی افزود: منبع سوم، سخنان اهل بيت(ع)، منبع چهارم سخنان صحابه و شيخين(ابوبكر و عمر) است كه به تصريح دانشمندان اهل سنت، ولايت و جانشينی پيامبر(ص) تنها شايسته حضرت علی(ع) بوده است.

اين استاد حوزه گفت: عقل يكی ديگر از منابع و سخنان حضرت علی(ع) منبع ديگری برای اثبات امامت و امامت خاصه ايشان است.

ربانی با اشاره به خطبه 152 نهج البلاغه گفت: در اين خطبه ذكر شده است كه امامان كسانی هستند كه قوام و پايداری جامعه بر راه راست به سبب وجود آن ها است، آنان هستند كه مراقب سعادت و سلامت و حيات دنيوی و اخروی جامعه هستند و كسی وارد بهشت نمی شود مگر آنكه آنان را بشناسد و آنان هم او را بشناسند و ...

وی افزود: «ابن ابی الحديد» كه از دانشمندان معروف اهل سنت است درباره اين خطبه حضرت امير(ع) با اشاره به آيه «يوم ندعوا كل اناس بامامهم» می گويد: اين سخنان ريشه در قرآن دارد و بعد هم ادامه می دهد كه امام و پيامبر(ص) از وضعيت امت خويش با خبرند حتی اگر در ميان آنان زندگی نكرده باشند و آنان را نديده باشند و هر امتی هم در روز قيامت با امام خودش حاضر می شود.

ربانی گلپايگانی تصريح كرد: اين سخن ابن ابی الحديد سنی اين حرف وهابی ها را كه می گويند پيامبر(ص) وقتی فوت كرد ديگر سخنان پيروانش را نمی شوند و اعمال آنان را نمی بيند، زير سئوال می برد.

ربانی در ادامه با طرح اين سئوال كه آيا وجود امام در هر عصری لازم است، تاكيد كرد: اميرالمومنين(ع) در اين باره می فرمايند كه زمين هيچگاه از حجت الهی خالی نمی شود اما اين حجت گاهی آشكار و گاهی پنهان است كه پنهان بودن اشاره لطيفی به موضوع غيبت حضرت حجت(عج) است.

وی افزود: در منطق حضرت علی(ع) هم رهبر برای بشر در همه دوره ها لازم است و هم رهبران الهی كه حجت خدا هستند هميشه بوده اند و خواهند بود.

اين استاد حوزه فلسفه امامت را بيان حقايق و معارف دينی و تبيين راه درست بعد از پيامبر(ص) همچنين دفاع از مظلومين و مبارزه با ظالمين عنوان كرد.

ربانی در بخش ديگری از سخنانش با اشاره به سخنانی مبنی بر اينكه حضرت علی(ع) در دفاع از امامت خود تلاشی نكرده است، تاكيد كرد: اين سخنان نادرست است، ايشان در شورای شش نفره ای كه عمر تشكيل داد با تك تك اعضا احتجاج كرد و همه قبول كردند كه پيامبر(ص) ايشان را در روز عيد غدير به جانشينی خود انتخاب كرده اند.

وی افزود: در زمان عثمان حضرت امير(ع) از جايی عبور می كردند كه شنيدند عده ای كه از جمله انس بن مالك و ابن ارقم در ميان آنان بودند درباره موضوع حكومت حضرت علی(ع) سخن می گفتند، حضرت امير(ع) خطاب به آنان گفت كه آيا ماجرای غدير را قبول دارند كه تنها اين دو نفر ابراز فراموشی كردند كه حضرت علی(ع) نفرين كرد كه خدايا اگر اين ها دروغ می گويند به بيماری لاعلاجی مبتلايشان كن و نقل شده است كه يكی از آنان به كوری و ديگری به بيماری برص مبتلا شد.

وی تاكيد كرد: حضرت علی(ع) برای حفظ مصلحت مسلمانان و به علت وجود دو ابرقدرت روم و ايران و وجود منافقان فراوان داخلی و توصيه پيامبر(ص) قبل از وفات، بعد از ماجرای سقيفه سكوت كردند و دست به شمشير نبردند.

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: