امید در دل شیعیان فوعه و کفریا زنده شد+ فیلم

به گزارش «شیعه نیوز»، شکسته شدن محاصره شهرکهای «نبل و الزهراء»، امید را در دل مردم دو شهرک شیعه و محاصره‌شده‌ی دیگر سوریه زنده کرد؛ الفوعه و کفریا.

این دو شهرک در جنوب شهرکهای نبل و الزهراء در استان حلب واقع شده‌اند اما از حیث اداری، از توابع استان ادلب هستند. فاصله میان نبل و الزهراء در حلب و فوعه و کفریا در ادلب حدود 45 کیلومتر است.

شهرک‌های فوعه و کفریا کمتر از یک سال است که در محاصره‌ کامل و صددرصدی قرار گرفته‌اند. آخرین باری که مردم توانستند در پی وخیم شدن اوضاع در استان ادلب، از شهرک خارج شوند 22 مارس 2015 بود یعنی دوم فروردین 1394.

کسانی که این دو شهرک را محاصره کرده‌اند اعضای ائتلاف «جیش الفتح» هستند. ائتلافی که با چند گروهک تروریستی از جمله «جبهة النصره»، «احرار الشام» و چند گروهک دیگر، با حمایت عربستان، ترکیه و قطر، در زمستان سال گذشته شکل گرفت و موفقیت مهم آن هم تصرف استان ادلب، جز همین دو شهرک «فوعه و کفریا»ست.

محاصره این دو شهرک از محاصره نبل و الزهراء شدیدتر است. اگر در شمال غرب نبل و الزهراء، کردها تا اندازه‌ای با مردم ارتباط بودند و طی ترتیباتی به مردم کمک می‌کردند، اینجا در استان ادلب، هیچ راه زمینی برای ورود و خروج مردم یا کالا یا سوخت و دارو وجود ندارد.

کمک غذایی، دارویی و تسلیحاتی، از راه هوا و بالگرد توسط ارتش سوریه به مردم منتقل می‌شود اما این کمک‌ها کفایت نمی‌کند.

برای کاستن از درد و رنج مردم، ارتش سوریه و مقاومت با جیش الفتح، توافق کردند که آنان مردم فوعه و کفریا را مورد هجوم قرار ندهند و ارتش سوریه نیز 1000 تا 1500 فرد مسلح محاصره شده در شهرک «مضایا» در ریف دمشق را هدف قرار ندهد. تاکنون دو مرحله از این آتش‌بس اجرا شده و بخشی از سالخورده‌ها و مجروحان دو شهرک مقابل خروج زخمی‌های تروریست‌ها در مضایا خارج شده‌اند.

مجروحان و سالخورده‌های مردم از فوعه و کفریا به دمشق و مجروحان تروریست‌ها به ادلب و ترکیه منتقل شده‌اند. همچنین حداقل دو بار نیز کمک‌های غذایی و دارویی به دو طرف ارسال شده و یک بار بخشی از مواد غذایی و دارویی که به فوعه رسید و زیر نظر سازمان ملل و از ترکیه منتقل شده بود، فاسد و تاریخ گذشته بود.

آماری از ساکنان، شهدا، مجروحان

جمعیت این دو شهرک قبل از کوچ بخشی از مردم به زینبیه در جنوب دمشق، حدود 45 هزار نفر بود. بحران که آغاز شد 2000 نفر از مردم «معره مصرین» که شیعه بودند به کفریا کوچ کردند. هم‌اکنون حدود 33 هزار نفر در این دو شهرک محاصره هستند.

تاکنون 1734 نفر در فوعه و کفریا شهید شده‌اند و حدود 1000 نفر نیز مجروح شده‌اند.

حدود 5300 نیروی مردمی در حال دفاع از این دو شهرک هستند و کمربند دفاعی آن را محافظت می‌کنند. این دوشهرک با هم یک کیلومتر و 600 فاصله دارند که رزمندگان مردمی آن را مراقبت می‌کنند.

گفت‌وگوی یکی از اهالی فوعه

«طلعت ابو رضا» می‌گوید، کمبود سوخت و عذا و دارو، کمبودها اصلی مردم است. به گفته ابورضا، قیمت کالاها سر فلک گذاشته است. مثلا بنزین در دسترس نیست اما اگر بشود مخفیانه از روستاهای مجاور خریداری شود، هر لیتر حدود 7000 لیره است یعنی حدود 17 دلار (حدود 58 هزار تومان).

او می‌گوید، غذا نیست مگر حبوباتی مثل گندم که آنهم آنقدر گران است که فقرا قدرت خرید آن را ندارند و مجبورند از علف‌های خودرو استفاده کنند.

همچنین شیرخشک برای نوزادها از دیگر مواردی است که احتیاج شدید به آن وجود دارد.

قیمت برخی اقلام در این دو شهرک به این قرار است:

    گوشت هر کیلو 8000 لیره (حدود 20 دلار - حدود 68 هزارتومان)
    تخم مرغ 7000 هر کیلو لیره (حدود 17.5 دلار- حدود 59 هزار تومان)
    شیر (اگر یافت شود هر کیلو) 6000 لیره (حدود 15 دلار - حدود 51 هزار تومان)
    نان (هر قرص) 250 لیره (حدود 60 سنت، حدود 2100 تومان) و سایر مواد غذایی تقریبا یافت نمی‌شود
    نفت کوره هر لیتر 7000 لیره (حدود 17.5 دلار یا 60 هزار تومان)
    بنزین هر لیتر 15000 لیره (حدود دلار 37.5 دلار یا 127 هزار تومان)

ابورضا با بیان اینکه این بخشی از وضعیت اقتصادی فوعه و کفریاست تاکید کرد که در نبود بنزین و گازوئیل برای خودروها و کمبود سوخت، مردم از چوب برای گرما و طبخ استفاده می‌کنند.

وضعیت میدانی:

هم‌اکنون وضعیت خطوط تماس نبرد آرام‌تر از ماه‌های گذشته است اما طی چند روز گذشته تروریست‌های حاضر در شهرک «بنش» در جنوب الفوعه، چندین بار حملاتی را علیه مواضع نیروهای مردمی در پاسگاه ذوالفقار در جنوب الفوعه انجام دادند که خوشبختانه دفع شده است.

این حملات بر خلاف توافق آتش‌بس انجام می‌شود. به همین دلیل جبهه آرام‌تر است و نباید هیچ گلوله‌ای شلیک شود.

همچنین دو راکت هم از مزارع «بروما» در نزدیکی فوع شلیک شد و سبب شهادت خانم «رقیه احمد» شد و راکت دوم از مزارع «رام حمدان» شلیک شد که تلفاتی بر جای نگذاشت.

فیلم ؛ درد دل مردمی مقاوم و درخواست برای آزادی

در فیلم زیر شماری از اهالی از خواسته‌ها خود می‌گویند که به ترتیبی که در فیلم هستند، خلاصه سخن آنها در زیر می‌آید:

فوعه

1- ما می‌خواهیم درس بخوانیم و یاد بگیریم. ما هر روز به مدرسه می‌رویم که درس بخوانیم... ما پیروز خواهیم شد.

2- پدر من در مسیر ادلب شهید شد تا امنیت ما را تأمین کند (که اینجا درس بخوانیم).. گریه...

3- یک لیتر نفت (کوره) 5000 لیره شده.. قیمت‌ها سر به فلک گذاشته.

4- این چه زندگی است که ما داریم. پدر من دیابت دارد اما متاسفانه دارو به او نمی‌رسد. گناه من چیست که نمی‌توانم به داد پدرم برسم...

5- هیچی نمی‌خواهیم نه آب نه غذا.. فقط راه را باز کنید بگذارید برویم. محاصره را بردارید. محاصره را بردارید. همه دنیا از رفع محاصره مضایا و زبدانی (در ریف دمشق) حرف می‌زنند [که در آنجا صدها تروریست‌ در محاصره ارتش هستند]. چرا محاصره را از ما برنمی‌دارند ما مستثنی هستیم؟

6- حرف من با رسانه‌های خودمان است. رسانه‌های معارضان دائما از مضایا حرف می‌زنند که محاصره هستند، محاصره هستند... اما شبکه‌های ما، ما را رها کرده‌اند. چرا ما را فراموش کرده‌اند که با گرسنگی و تشنگی دست و پنجه نرم می‌کنیم.

7- بس است هرچه از مضایا و زبدانی حرف زدید. این چه سیاست دوگانه‌ای است؟ سازمان ملل کجاست؟ یک گذرگاه انسانی برای همه مناطقی که تحت محاصره هستند باز کنید. چه مناطق معارضه چه مناطق متحد نظام [سوریه] . ما را به استضعاف کشیده‌اند و ستم داده‌اند. چرا؟ چون ما مذهب دیگری داریم؟ چون شیعه هستیم؟ چرا هیچ کس از ما حرفی نمی‌زند؟

دانلود فیلم

انتهای پیام/654