به گزارش«شیعه نیوز»، متن گفتار ذکر شده بدین شرح است:
اگر به ما گفته‌اند دوران فعلی، دورۀ آخرالزّمان است، معنایش این نیست که قیامت نزدیک است؛ بلکه معنایش این است که ما خاتمیّت داریم. یعنی در دوران ما و بعد از ما پیغمبری مبعوث نمی‌شود و تا روز قیامت، دین، دین اسلام عزیز است؛ لذا به این دوران، دورۀ آخرالزّمان می‌گویند و معلوم نیست چند سال طول بکشد.
درواقع، عالم برزخ نیز که باید بسیار به یاد آن باشیم، ممکن است یک میلیارد سال طول بکشد و پس از آن قیامت برپا شود. شیعه معتقد است بالأخره به دست شیعیان و به رهبری امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، پرچم اسلام روی کرۀ زمین افراشته خواهد شد و یک جامعۀ بهشتی و منهای ظلم تشکیل می‌شود که در آن، همه بدون فقر، تبعیض، اختلاف، غم، غصّه، اضطراب خاطر، نگرانی و ناامنی زندگی خواهند کرد. به عبارت دیگر، بعد از ظهور حضرت ولیّ عصر(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، حکومت، حکومت اهل‌بیت(سلام‌الله‌علیهم) است و همۀ چهارده معصوم(سلام‌الله‌علیهم) می‌آیند و در این جهان حکومت می‌کنند که به آن دوران نورانی و بانشاط، دوران رجعت می‌گویند. حکومت آن بزرگواران هم ده سال و صد سال نیست، بلکه در روایات می‌خوانیم که مثلاً امام حسین(سلام‌الله‌علیه) بیش از هزار سال بر جهان حکومت می‌کنند.
بعد از دوران رجعت، نوبت به قیامت می‌رسد و قیامت به پا خواهد شد. از این جهت خیال نکنید که عالم برزخ یک سال و صد سال و هزار سال دیگر تمام می‌شود؛ بلکه شاید میلیون‌ها سال یا بیشتر طول می‌کشد و ازاین‌رو باید برای آن زمان طولانی که در خانۀ قبر به سر می‌بریم، چاره‌ای بیندیشیم و آن خانۀ ابدی را به باغی از باغ‌های بهشتی مبدّل سازیم؛ زیرا طول مدّت برزخ و درنگ در قبر، برای مؤمنان آزاردهنده نیست و بسیار کوتاه می‌نماید؛ ولی برای غیرمؤمنان، این زمان، بسیار طولانی است و با عذاب و شکنجۀ توان‌فرسا همراه خواهد بود.
تقریب به‌ذهن معنای نسبی‌بودن زمان برزخ
طولانی‌بودن زمان برزخ برای برخی و کوتاه‌بودن آن در نظر برخی دیگر (نسبی‌بودن مدّت برزخ) را با تشبیهی، به ذهن تقریب می‌دهیم. بسیار دیده‌اید که زمان برای بیماری که از شدت درد به خود می‌پیچید، بسیار طولانی می‌نماید و در یک شب تا صبح، به اندازۀ یک ماه یا بیشتر به او سخت می‌گذرد.
عکس آن را نیز دیده‌اید: کسی که در شادی و لذت باشد، زمان در نظرش چنان باشتاب می‌گذرد که گویی چندین شبانه‌روز برای او مثل لحظه‌ای می‌گذرد.
منبع: کتاب معاد سرنوشت جاودانه انسان