به گزارش «شیعه نیوز»، شاید باورش سخت باشد که بگوییم از ابتدای سال جاری جاری تا به امروز 13 دانش‌آموز اقدام به خودکشی کرده‌اند. اگرچه اقدام به خودکشی در ایران پایین‌تر از میانگین جهانی است اما خودکشی 13 دانش‌آموز از ابتدای سال جاری، می‌تواند زنگ خطری برای مسئولان به‌ویژه دفتر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش باشد.
اگرچه انتظار این است در هنگام وقوع آسیب‌هایی همچون اعتیاد یا خودکشی، آموزش و پرورش موضع منفعلانه از خود نشان ندهد و به روشنگری دانش‌آموزان، خانواده‌ها و معلمان برای مقابله با این آسیب‌ها بپردازد اما متأسفانه مسئولان مربوطه سکوت را ترجیح می‌دهند.
برای بررسی علل خودکشی دانش‌آموزان و اقدامات آموزش و پرورش برای مقابله با این معضل با نادر منصور کیایی مدیرکل دفتر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش تماس گرفتیم اما او پاسخی به ما نداد و وعده تهیه یادداشتی تحلیلی در این خصوص و ارائه آن به تسنیم را داد.
مهدی سروی همپا مددکار اجتماعی در رابطه با علل خودکشی بین دانش‌آموزان گفت: در رابطه با خودکشی چهار رویکرد مطرح است. وقتی هنجارهای اجتماعی ضعیف و بین هنجارهای رسمی و غیررسمی تعارض ایجاد می‌شود، نوجوان به‌سمت خودکشی روی می‌آورد یعنی اگر از سوی نهادهای رسمی سبک زندگی خاصی تبلیغ شود که در جامعه واقعی وجود ندارد، ممکن است خودکشی رخ دهد.
وی افزود: اگر فرد در جامعه‌ای قرار گیرد که بین هنجارهای رسمی و غیررسمی تطابق وجود ندارد، خشم و اعتراض را به‌سمت خود بازمی‌گرداند که این خشم سطوح مختلفی داشته و از خودزنی‌های ساده تا خودکشی را شامل می‌شود.
این مددکار اجتماعی ادامه داد: کاهش ارتباطات اجتماعی یا همسبتگی‌های اجتماعی نیز یکی دیگر از دلایل خودکشی است، هرچه پیش می‌رویم ارتباط خانواده‌ها با یکدیگر کم‌رنگ‌تر می‌شود و فرد زمانی که دچار سرخوردگی‌های خاص در حوزه‌های مختلف می‌شود پناهی به‌جز خانواده ندارد و اگر تحت حمایت خانواده قرار نگیرد، خشم را به‌سمت خود می‌آورد.
سروی همپا مطرح کرد: وقتی یک نوجوان در سن بلوغ به‌دنبال هویت می‌گردد و نمی‌تواند به این سؤالات و ابهامات پیش‌آمده پاسخ دهد و حمایت خانوادگی و اجتماعی نیز از او کم‌رنگ است، به خود صدمه می‌زند.
وی با اشاره به اینکه آستانه تحمل نوجوانان کاهش یافته و جامعه به‌سمت پرخاشگری حرکت می‌کند، گفت: پدران و مادران اطلاعات لازم را در خصوص نحوه برخورد با نوجوان در سنین بلوغ ندارند، از سوی دیگر نوجوان برای جلب توجه یا تهدید والدین اقدام به خودکشی می‌کند که در برخی مواقع نیز موفق می‌شود.
این مددکار اجتماعی ادامه داد: آموزش و پرورش چه بخواهد و چه نخواهد در تمام مسائل مربوط به گروه سنی 6 تا 18 سال دخیل است چرا که دانش‌آموزان نصف زمان روزانه خود را در مدرسه می‌گذرانند.
سروی همپا افزود: متأسفانه درهای وزارت آموزش و پرورش به‌روی متخصصان بسته است. در کدام یک از مدارس ما مددکار اجتماعی حضور دارد؟ در حالی که آموزش و پرورش می‌تواند با مداخله به‌هنگام، آسیب‌های اجتماعی را کاهش دهد.
وی عنوان کرد: دانش‌آموزی که افکار خودکشی در سر دارد، رفتارها و نمادهای خاصی را از خود بروز می‌دهد که می‌توان از روی آن به تفکر خودکشی پی برد اما معلمی که فقط اقدام به تدریس ریاضی یا فیزیک می‌کند متوجه تغییر رفتارهای دانش‌آموز نمی‌شود تا از طریق اقدامات پیشگیرانه مانع از بروز اقدام به خودکشی شود.
این مددکار اجتماعی بیان کرد: اینکه بگوییم، نوجوانی که اقدام به خودکشی می‌کند، فردی از جامعه است نه دانش‌آموز، تفکر صحیحی نیست چرا که او زمانی از روز را در مدرسه به سر می‌برد. تا زمانی که با آسیب‌های دانش‌آموزان امنیتی برخورد کرده و درب مدارس به‌روی متخصصان باز نباشد، نمی‌توان با آن مقابله کرد.
سروی همپا تصریح کرد: آموزش و پرورش به سازمان‌های مردم‌نهاد که قصد برگزاری کلاس‌های آموزشی در زمینه مقابله با اعتیاد در مدارس را دارند، اجازه حضور نمی‌دهد اما نمی‌توان به‌روی آسیب‌های اجتماعی از جمله خودکشی و اعتیاد سرپوش گذاشت.
انتهای پیام/654