به گزارش «شیعه نیوز»، متن پرسش مطرح شده وپاسخ این مرجع تقلید شیعیان بدین شرح است:
پرسش : با توجه به محدودیت امام عسکری(علیه السلام) کمک های هنگفت به شیعیان چطور ممکن بوده است؟
پاسخ اجمالی: برغم آنکه فعالیت هاى اجتماعى و سیاسى امام عسکری(علیه السلام) به شدّت تحت کنترل حکومت عباسى بود، رقم هاى قابل توجهى از وجوهات شیعیان توسط بزرگان شیعه و یا نمایندگان امام(علیه السلام) از مناطق مختلف، به آن حضرت مى رسید. در کتب تاریخی میزان اموالی که از جرجان، جبل(قسمتهاى کوهستانى ایران تا قزوین و همدان)، قم، و سایر نقاط به دست امام رسیده گزارش شده است.
پاسخ تفصیلی: برغم آنکه فعالیتهاى اجتماعى و سیاسى امام به شدّت تحت کنترل حکومت عباسى بود، رقمهاى قابل توجهى از شیعیان مناطق مختلف، توسط نمایندگان امام به آن حضرت مى رسید. مثلاً تاریخ مى گوید: شخصى از «جرجان» به محضر امام رسید و اموالى را که شیعیان آن منطقه فرستاده بودند به پیشکار امام به نام «مبارک» تسلیم کرد، (۱) یا شخصى که از جبل (قسمتهاى کوهستانى ایران تا قزوین و همدان) با راهنمایى یک نفر علوى به حضور امام رسیده بود، چهار هزار دینار به امام تقدیم کرد، (۲) یا نماینده امام در قم (احمد بن اسحاق) صد و شصت کیسه طلا و نقره که از شیعیان آن شهر تحویل گرفته بود، به امام تسلیم کرد. (۳) غیر از اینها اموال و وجوه قابل توجهى نیز توسط نمایندگان امام عسکرى(علیه السلام) جمع آورى شده بود که تحویل آنها تا زمان شهادت حضرت به تأخیر افتاد و طبعاً به پیشگاه حضرت ولى عصر تقدیم شد که مى توان به عنوان نمونه از اموال فراوانى یاد کرد که در اختیار «ابراهیم بن مهزیار» بوده و پس از مرگ او پسرش «محمد» به نماینده امام عصر تحویل داد. (۴)
همچنین مى توان از هفتصد دینارى که نزد یکى از اهالى جبل بوده، (۵) و نیز از پانصد دینارى که در اختیار یکى دیگر از شیعیان به نام «عمران همْدانی» بوده، (۶) نام برد. (۷)
پی نوشت:
(۱). على بن عیسى الاربلى، کشف الغمّه، تبریز، مکتبه بنى هاشمى، ۱۳۸۱ ه . ق، ج ۳، ص ۲۱۷.
(۲). على بن عیسى، همان کتاب، ص ۲۱۶.
(۳). طبرسى، احتجاج، نجف المطبعه المرتضویه، ۱۳۵۰، ص ۲۵۷.
(۴). شیخ مفید، الارشاد، قم، مکتبه بصیرتى، ص ۳۵۱؛ أَعلام الورى، ط ۳، دار الکتب الاسلامیه، ص ۴۴۵.
(۵). طبرسى، أَعلام الورى، ص ۴۴۸ و ۴۴۹.
(۶). طبرسى، أَعلام الورى، ص ۴۴۸ و ۴۴۹.
(۷). گردآوری از کتاب: سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(علیه السلام)، قم، ۱۳۹۰ه.ش، ص ۶۴۱.
انتهای پیام/ 852