17/ ربیع الاول
1- ولادت پیامبر(صلی الله علیه وآله)
به اتفاق علمای شیعه دراین روزهنگام فجرروزجمعه درمکه معظمه ولادت با سعادت حضرت سیدالانبیا محمد مصطفی (صلی الله علیه وآله)واقع شده است. ولادت آن حضرت با سلطنت انوشیروان عادل مقارن بود ودرآن سال اصحاب فیل هلاک شدند.
نام آن حضرت محمد(صلی الله علیه وآله) وکنیه ایشان ابوالقاسم است. نام پدر آن حضرت عبدالله ونام مادرآن حضرت آمنه بنت وهب است.(1)
هنگام ولادت نورازپیشانی آن حضرت لامع بود وبوی مشک ازایشان ساطع می گشت. نوری درآن شب ازطرف حجاز ساطع شد ودرتمام عالم منتشرگردید. تخت پادشاهان سرنگون شد و همه آنان درآن روزلال بودند ونمی تواستند سخن بگویند.
درروزولادت آن حضرت هربتی که درهر جای عالم بود به رو درافتاد وچهارده کنگره ازایوان کسری فرو ریخت. دریاچه ساوه که آن را می پرستیدند خشک وبدل به نمکزارشد. دروادی ساوه
که سالها بود کسی آب درآن ندیده بود آب جاری شد. آتشکده فارس که هزار سال خاموش نشده بود درشب ولادت آن حضرت خاموش شد. علم کاهنان وسحرساحران باطل گردید، وطاق کسری ازمیان به دو نیم شد که تا امروزنمایان است.
هنگام ولادت آن حضرت این ندا ازآسمان شنیده شد: «جاءَالحق وزهق الباطل اِنّ الباطلَ کان زهوقاً»(2)
2- ولادت امام صادق(علیه السلام)
در17 ربیع الاول سال 83 هجری ولادت باسعادت امام جعفرصادق(علیه السلام) درمدینه منوره اتفاق افتاده است.(3) نام مبارک آن حضرت جعفروکنیه شریفش ابوعبدالله ولقب نورانی حضرت صادق(علیه السلام) است. پدربزرگوارش امام محمد باقر(علیه السلام)ومادرگرامی آن حضرت جناب ام فروه است. درشمایل آن حضرت گفته اند: آن حضرت میانه قد وافروخته رو و سفید بدن وکشیده بینی و موهای ایشان سیاه ومجعد وبرگونه شان خال سیاهی بود.
منابع:
1- اعلام الوری: ج 1 ص 43-45. کشف الغمه: ج 1 ص 15.
2- سوره اسرا: آیه 81. بحارالانوار: ج 15 ص 274.
3- بحارالانوار: ج 47 ص 1-6.ج 95 ص194
انتهای پیام/654