یكی از مباحثی كه همیشه یك علامت سوال بزرگ در اذهان ایجاد می‌كند؛ مستجاب نشدن برخی از دعاها می‌باشد. در پاسخ باید گفت برای مستجاب شدن دعا، لوازم و شرایطی نیاز است كه اگر آنها فراهم نباشد؛ دعا مستجاب نمی‌شود .
پس لازم است كه قبل از دعا كردن شرایط و لوازم آن را شناسایی كرده و به آن عمل كنیم. یكی از شرایط مهم استجابت دعا، خوردن غذای حلال می‌باشد. با یك مثال موضوع را تبیین می‌كنیم.
"اگر به جاى بنزین مخصوص، گازوئیل یا آب در باك هواپیما بریزیم، پرواز صورت نمىگیرد، دعاى كسانى مستجاب مىشود كه در شكم آنان لقمه حرام نباشد .
در حدیثی از معصوم(علیه السلام) آمده است: «مَن سرّه أن یُستجاب دعائه فَلیطیّب كسبه» (1)؛ هر كس دوست دارد دعایش مستجاب شود، درآمد و لقمه خود را پاكیزه و حلال كند. بگذریم كه دعا به معناى طلب خیر است و بسیارى از خواستههاى ما خیر نیست و ما خیال مىكنیم خیر را طلب مىكنیم."(2)
حال اگر كسی خمس و زكات مالش را پرداخت نكرده باشد و از آن مال برای گذران زندگیش استفاده كند؛ آیا باید انتظار داشته باشد كه دعایش مستجاب شود؟!
كسی كه برایش مهم نیست از چه راهی مال خود را به دست می‌آورد و به حلال و حرام بودنش توجه ندارد؛ آیا باید توقع مستجاب شدن دعایش را داشته باشد؟
كارمندی كه از ساعات كاریش می‌دزدد و مسئولیت‌هایش را انجام نمی‌دهد؛ آیا درآمدش حلال است؟ چرا كه دزدی فقط این نیست كه از دیوار خانه كسی بالا برویم. اگر كسی از كارش زد و درست انجام نداد هم مرتكب دزدی شده است و در نتیجه درآمد حرام خواهد داشت. آیا چنین فردی باید منتظر به اجابت رسیدن دعایش باشد؟!
فردی كه گوشت و پوست بدنش از مال حرام، تشكیل شده؛ و هر مالی را از هر جایی كه به دست می‌آورد، می‌خورد؛ آیا می‌تواند توقع داشته باشد كه خداوند دعایش را مستجاب كند؟!
در اینجاست كه خاضعانه به درگاه حضرت باریتعالی دست نیاز بلند می‌كنیم و می‌گوییم:
پی‌نوشت‌ها:
1- بحارالانوار، ج 90، ص 373 .
2- برگرفته از سخن حجة الاسلام والمسلمین محسن قرائتی .
تبیان ـ مهری هدهدی