به گزارش «شیعه نیوز»، روزی حضرت زکریا (علیه السلام) از خداوند خواست که اسماء خمسه طیبه را به او تعلیم دهد، جبرئیل بر او نازل شد و اسامی را گفت. سپس حضرت زکریا از خداوند پرسید چرا نام حسین (علیه السلام) را که یاد می کنم اشکهایم جاری می‌شود و به هیجان می‌افتم؟ خداوند ماجرای حضرت اباعبدالله (علیه السلام) در واقعه عاشورا را برای او تعریف کرد و زکریا (علیه السلام) خطاب به پروردگارش گفت: خداوندا فرزندی به من عطا کن و سپس مرا به مصیبت او مبتلا کن چنانکه حبیب خود را مبتلا به فرزندش خواهی کرد.
خداوند خواسته حضرت زکریا (علیه السلام) را اجابت کرد و حضرت یحیی (علیه السلام) را به او هدیه داد. در روایات و منابع تاریخی شباهت‌های بسیاری بین امام حسین (علیه السلام) و حضرت یحیی (علیه السلام) ذکر شده که در ادامه به بخشی از آنها اشاره می‌کنیم:
1. از جانب خداوند بشارت به ولادت یحیی (علیه السلام) رسید و همچنین به ولادت حسین (علیه السلام) پس بشارت اول آن است که می‌فرماید: (یا زکریا انا نبشرک بغلام اسمه یحیی) یعنی: ای زکریا بشارت می‌دهم تو را به پسری که اسمش یحیی است و بشارت دوم آنست که ملائکه به پیغمبر(صلی الله علیه و آله) گفتند: خداوند تو را بشارت می‌دهد به مولودی که از فاطمه(س) متولد می‌شود.
2. هر دو امام حسین (علیه السلام) و یحیی (علیه السلام) شش ماهه متولد شدند.
3. هر دو را خداوند بلاواسطه اسم گذاشت.
4. هر دو از پستان شیر نخوردند، بلکه یحیی (علیه السلام) از آسمان شیر خورد و حسین (علیه السلام) از عرش عظیم یعنی زبان پیغمبر (صلی الله علیه و آله) شیر خورد.
5. پیشانی هر دو می‌درخشید.
6. هر دو در طول عمر، فرحناک نشدند اگر احیاناً فرحی از برای ایشان می‌شد به زودی منقلب به حزن می‌گردید.
7. برای یحیی (علیه السلام) و حسین بن علی (علیه السلام) آسمان خون گریست.
8. سر هر دو بعد از قتل تکلم نمود، سر یحیی (علیه السلام) به پادشاه گفت: از خدا بترس و سر امام حسین (علیه السلام) مکرر قرآن می‌خواند ولاحول گفت.
9. یحیی بن زکریا (علیه السلام) را به طریق صبر کشتند و حسین بن علی (علیه السلام) با اینکه در میدان جنگ شهید شد باز به طریق قتل صبر(زجرکش شدن) کشته شد، چنانکه حضرت سجاد (علیه السلام) فرمود.
10.حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) فرمودند: در جهنم منزلی است که احدی مستحق آن نیست، مگر قاتل یحیی بن زکریا (علیه السلام) و قاتل حسین (علیه السلام).
انتهای پیام/ 852
منبع: کتاب الخصائص الحسینیه