غرض از افرینش عالم و ادم ، معرفت و عبادت خداوندی است که ایات علم و قدرت و حکمت بی انتهای او در تمام کائنات نمایان است ، و نظم حاکم بر جهان از ترکیب یک ذرّه تا هزاران کهکشان گواه وحدانیّت او است .
وبعثت تمام انبیاء برای این است که عقل ادمی را به علم ، و اراده او را به ایمان، و روح او را به مکارم اخلاق ، و اعمال او را به خیر و صلاح هدایت کنند ، و نظامی قائم به قسط و عدل با اجرای احکام خداوندی که اسمان و زمین را به عدل به پا داشته به وجود اورند ، و ان غرض از خلقت و ان هدف از بعثت به وجود کسی میسّر شد که اصول و فروع اسلام را که حاصل رسالت فرستادگان خدا از ادم تا خاتم است از مبدأ تا معاد و از طهارت تا دیات به بشریّت اموخت ، و افاق افکار را به انوار علم و حکمت کتاب و سنّت منوّر کرد .
عامّه و خاصّه به علم و اجابت دعاء او که دو علامت امامت است اعتراف کردند ، و اعلام علمای اسلام شهادت دادند که انچه بشر به علم ان تا روز قیامت محتاج است ، در کتاب اوست .
خاتم انبیاء او را صادق نامید ، و اسم او را به روایت امام زین العابدین ( علیه السلام ) نزد اهل اسمان صادق است .
خداوندی که فرموده « یا ایّها الذین آمنوا اتقو الله و کونوا مع الصّادقین » چنین صادقی را حجّت خود قرار داده است .
اول امام اهل سنت ، مالک بن انس میگوید :« چشم من افضل از جعفربن محمّد در فضل و علم و ورع ندیده است » .
و ابو حنیفه او را اعلم الناس دانسته ، و از امام مالکیه نقل شده است که بر قلب بشری افضل از اودرعلم و عبادت و فضل و ورع خطور نکرده است .
سعادتمند مردمی که پیرو صادقی باشند که صادق ال محمّد ( صلوات الله علیهم اجمعین ) است .
ابن شهر اشوب در(مناقب) و قطب راوندی در (خرائج) از مفضل بن عمر روایت کردند که :
« با ابی عبدالله جعفربن محمّد ( علیه السلام ) می رفتیم ، به زنی برخورد کردیم که گاو مرده در مقابلش بود ، و ان زن و کودکانش گریه میکردند . ان حضرت از سبب گریه ان زن و طفلانش پرسید . گفت : این حیوان وسیله معیشت من و وطفلانم بود ، و اکنون در کار خود متحّیرم که چه کنم ؟ فرمود : میخواهی خدا او را برای تو زنده کند ؟ ان زن گفت : ایا با این مصیبت مرا مسخره میکنی ؟ دعایی خواند و پای خود را به ان حیوان زد ، گاو به سرعت سر پا ایستاد ، ان زن گفت : به پروردگار کعبه ، او عیسی بن مریم است .
ان حضرت به میان مردم رفت تا کسی او را نشناسد »
کسی که از قدمش اعجاز نفس عیسی ظاهر میشود و نفسش حیات ابد به ادمیّت می بخشد و مذهبش صراط مستقیمی است که انبیاء و مرسلین و شهدا و صّدیقین و عباد الله الصّالحین به ان متنعّمند ، روز شهادتش روز مصیبت اسلام و مسلمین است .
وظیفه کسانی که مشرّف به شرف مذهب جعفری هستند ان است که روز شهادت ان حضرت به پا خیزند و در هیئات عزاداری به شوق زیارت ان قبر ویرانه که کنر مخفی خدا در ان ارمیده ، بر سر و سینه زنند ، و به ناله های جانسوز به یاد ان امام مظلوم و پیکر مسموم و مرقد مهدوم، مشمول دعای ان حضرت شوند که فرمود : « اللهم ارحم الصّرخة التی کانت لنا » .
خوشا به حال ان دسته های عزاداری که با ان ناله ها، به دعای او رحمتی نصیبشان شود که خدای متعال فرمود:« و رحمة ربّک خیر ممّا یجمعون »
« فعلی الآطائب من اهل بیت محمّد و علی ( صلی الله علیهماو الهما) فلبیک الباکون »
انا لله و انا الیه راجعون
حسین وحید خراسانی
15 شوال 1429