پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) برخی از علائم روز قیامت را چنین بیان فرمود: از نشانه‌های قیامت، بی‌اهمیت شمردن نماز؛ پیروی از شهوت‌ها، گرایش به هوای نفس، احترام به ثروتمندان و فروش دین به دنیاست.

حادث یعنی موجودی که زمانی نبوده و الآن موجود است؛ بنابراین – بدون آن‌که نیاز به تجربه باشد - عقل حکم می‌کند که چنین موجودی خود بخود ایجاد نشده و نیاز به وجودآورنده دارد.فلسفه هر چند از تجربیات استفاده می‌کند، ولی ابزار اصلی فلسفه، نیروی عقل است.

اگرچه این روایت ضعیف است، اما با توجه به روایات دیگری که در این زمینه وجود دارد، می‌تواند قابل پذیرش باشد. البته با دو بیانی که هیچ‌کدام مخالف با اصول تشیع نیست.

در هر حال به نظر عارفان و سالکان الی الله، «توحید صفاتی» و «توحید اسمائی» از نظر مقام و آثار تفاوتی ندارند تا بگوییم که یک سالک، در این مرحله به این توحید و در مرحله دیگر به آن توحید خواهد رسید؛ چرا که فرق میان اسم و صفت، تفاوتی اعتباری است.

این روایت و روایات دیگری که همین معنا را می‌رسانند، در منابع و مآخذ حدیثی شیعه و اهل‌‌سنّت نقل شده، و از دیدگاه سندی در نظر محدثان فریقین، حدیثی قابل پذیرش به شمار می‌آید.برخی از دانشمندان شیعی، در تبیین این حدیث، چند وجه را بدین قرار ذکر کرده‌اند.

امروزه با توجه به پیش‌رفت علم، برای انسان روشن‌تر از گذشته شد که حیوانات هم دارای شعورند. چنان‌که قرآن کریم در بیش از هزار سال پیش در آیات مختلف؛ از جمله در داستان حضرت سلیمان( علیه السلام ) آن‌را مطرح کرده است.