با آن‌که بعد از ظهور اسلام، ایرانیان گروه گروه و با میل و علاقه به این دین مقدس گرویده، به گونه‌ای که در قرن سوم و چهارم، نویسندگان کتب اربعه شیعه و صحاح سته اهل‌‌سنت همگی از ایرانیان بودند. در عین حال پیروان دین زردشت نیز - بدون آن‌که دارای اکثریت باشند- در برخی مناطق کشور وجود داشتند.
قرآن کریم در برابر منکران معاد و رستاخیز و حساب و کتاب در قیامت می‌فرماید، اگر باورتان آن است که مرگ امری تصادفى و اتفاقى است، پس باید بتوانید براى یک‌بار هم که شده جان یک محتضری که مرگش قطعی شده را به او برگردانید؛ چون امر تصادفى همان‌طور که پیش آمدنش تصادفى است، برگشت آن هم تصادفى است...
در ارتباط با نظر اسلام باید گفت که هرچند برخی احکام و قوانین فرعی و فردی می‌تواند تابع ذهن انسان باشد، اما حقیقت و واقعیت جهان و نیز قوانین و احکام اجتماعی را نمی‌توان تابع تجربه ذهنی فردی نمود و به نوعی به سوفسطایی‌گری گرایش یافت. البته هر انسانی می‌تواند با تجربه ذهنی خود به برخی واقعیت‌ها دست یابد.
پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) برخی از علائم روز قیامت را چنین بیان فرمود:
از نشانه‌های قیامت، بی‌اهمیت شمردن نماز؛ پیروی از شهوت‌ها، گرایش به هوای نفس، احترام به ثروتمندان و فروش دین به دنیاست.
حادث یعنی موجودی که زمانی نبوده و الآن موجود است؛ بنابراین – بدون آن‌که نیاز به تجربه باشد - عقل حکم می‌کند که چنین موجودی خود بخود ایجاد نشده و نیاز به وجودآورنده دارد.فلسفه هر چند از تجربیات استفاده می‌کند، ولی ابزار اصلی فلسفه، نیروی عقل است.
اگرچه این روایت ضعیف است، اما با توجه به روایات دیگری که در این زمینه وجود دارد، می‌تواند قابل پذیرش باشد. البته با دو بیانی که هیچ‌کدام مخالف با اصول تشیع نیست.
در هر حال به نظر عارفان و سالکان الی الله، «توحید صفاتی» و «توحید اسمائی» از نظر مقام و آثار تفاوتی ندارند تا بگوییم که یک سالک، در این مرحله به این توحید و در مرحله دیگر به آن توحید خواهد رسید؛ چرا که فرق میان اسم و صفت، تفاوتی اعتباری است.
این روایت و روایات دیگری که همین معنا را می‌رسانند، در منابع و مآخذ حدیثی شیعه و اهل‌‌سنّت نقل شده، و از دیدگاه سندی در نظر محدثان فریقین، حدیثی قابل پذیرش به شمار می‌آید.برخی از دانشمندان شیعی، در تبیین این حدیث، چند وجه را بدین قرار ذکر کرده‌اند.
امروزه با توجه به پیش‌رفت علم، برای انسان روشن‌تر از گذشته شد که حیوانات هم دارای شعورند. چنان‌که قرآن کریم در بیش از هزار سال پیش در آیات مختلف؛ از جمله در داستان حضرت سلیمان( علیه السلام ) آن‌را مطرح کرده است.
آنچه در پرسش آمده نه منطبق با واقعیاتی است که در طول زمان تجربه شده و نه مستندی روایی در مورد آن وجود دارد. البته در برخی روایات، پیامدهای مثبتی برای مرگ فرد باایمان در روز شنبه وجود دارد.