“عباسيان” با ادعاي انتساب به خاندان پيامبر و شعار جلب رضايت و احقاق حقوق از دست رفته آنان قدرت را به دست گرفتند. گروهي از شيعيان پس از دوران سختي كه در زمان امويان پشت سرگذاشته بودند به عباسيان كه با شعار “الرضا من آل محمد” بر سركار آمده بودند، اميد بستند.

محمد بن حنفیه از شخصیت های علوی است که ابهامات و اشکالاتی در تاریخ زندگی وی به چشم می خورد . از جمله، علت شرکت نکردن او در قیام کربلا و عدم همراهی او با امام حسین (علیه السلام).

موضع امام صادق(علیه السلام) در برابر قیام نفس زکیّه به عنوان مهدی آل‌محمّد(صلی الله علیه و آله) از همان روز اوّل مخالفت بود؛ زیرا عبدالله محض یعنی پدر نفس زکیّه معتقد شده بود كه فرزندش مهدی آل محمّد(صلی الله علیه و آله) است.

فخ مكاني نزديك مكه در عربستان است كه در آنجا جمعي از صحابه پيامبر خدا صلي‌الله‌عليه ‌و آله مدفون هستند.

ديگر از كسانى كه در دوران زندگانى امام صادق (علیه السلام) خود را مهدى خوانده است، محمد پسر عبد الله نواده امام حسن مجتبى (علیه السلام) است.

هر چند قیام زید بن على بن الحسین (علیه السلام) در عصر امام صادق (علیه السلام) صورت گرفت، و از زمان وفات امام باقر (علیه السلام) تا زمان نهضت زید حدود هشت سال مى‏گذشت، اما چنین قیامى از سالها قبل مطرح بود و بارها و بارها امام باقر (علیه السلام) درباره آن اظهار نظر فرموده بود.

امام موسی کاظم (علیه السّلام ) در سال ۱۸۳ هجری قمری به شهادت رسیدند. بعد از ایشان، فرزندش ـ علی بن موسی الرّضاء (علیه السّلام ) عهده‌دار منصب امامت شدند.

بیداری ملت‌ها در خاورمیانه باعث شده است تمامی این سیاست‌های تشویقی و تنبیهی آل سعود اثر خود را از دست بدهند. هم‌اکنون تجمعات اعتراض‌آمیزی به‌صورت پراکنده در تمام مناطق این کشور به چشم می‌خورد و این یعنی همه نقاط کشور از استبداد رژیم حاکم رنج می‌برند، ولی طبقه حاکم همه توان خود را برای جلوگیری از گسترش تظاهرات و سرکوب معترضان به کار گرفته است.

دره ی صوف یکی از ولسوالی های ولایت سمنگان در شمال افغانستان است که در آن معدن زغال سنگ و سایر مواد معدنی وجود دارد. اکثریت ساکنان این منطقه را شیعیان هزاره تشکیل می دهند که با برادران سنّی مذهب ازبک همزیستی مسالمت آمیز دارند. قیام دره صوف اولین قیام بیداری بخش وکسترده بود که تمام ملت افغانسان را بیدارکرد و از آن پس صدای آزادی در گوش همه ساکنان کشور طنین انداز شد.

با شکست عثمانی و تقسیم و تجزیه ی آن، سرزمین های جدا شده، تحت قیمومیت انگلستان در آمدند و عراق یکی از مهم ترین این کشورها به شمار می آمد. بنابراین، از همان نخستین سالهای تأسیس، قیام های مردمی بر ضد استعمار شکل گرفت و از آن جا که اکثریت این منطقه را شیعیان تشکیل می دادند، روحانیت شیعه، رهبری مبارزه را در دست داشتند.