در روایت اوّل واژه «انظر» به کار رفته است و از شنونده اندیشمند و دارای قدرت تحلیل، خواسته شده است که سخن را گوش فرا داده، اما با تأمل و تفکر - که به یک معنا نقد آن سخن است - در آن اندیشه کند که اگر آن سخن مفید بود از آن بهره‌مند شده و گرنه آن‌را را وا گذارد.

در منابع روایى اهل سنت و شیعه، روایتى از پیامبر گرامى اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) با تعابیر مختلفى نقل شده است؛ مانند: «أکثر أهل الجنّة البُله»؛ بیشتر مردم بهشت بُله هستند.آنچه در این روایت باعث تعجب و تحیر برخی شده است، واژه «بُلْه» است. در این‌که این واژه به چه معنا است و شامل چه کسانى می‌شود، با مراجعه به کتاب‌های لغت روشن مى‌شود که بُله در این روایت به معناى احمق و بى‌خرد نیست.

وصف هاجر الهجرتین (کسی که دو هجرت انجام داده است)، به بسیاری از صحابه پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) بویژه آنهایی که به حبشه هجرت کرده و از آن‌جا به مدینه آمدند، اطلاق می‌شده و منابع بسیاری اینها را نقل کرده‌اند.

از روایات به دست می‌آید که تعبیر بد کردن خواب، قبیح است که البته واقع شدن همین تعبیر را تقویت می‌کند. اما این‌گونه نیست که حتماً همان تعبیر بد محقق شود، اما احتمال وقوع تعبیر بد زیاد است.

کتاب «وقعة صفین» که به معنای جنگ و پیکار صفین است، اثر ماندگار نصر بن مزاحم منقری عطار است. نصر مزاحم عراقی و ساکن کوفه بوده است.محمد بن علی (ابو سمینه) که از اساتید احمد بن محمد خالد برقی است؛ از نصر بن مزاحم روایت نقل می‌کند.

در بخشی از روایات برخی فعالیت‌های فردی و اجتماعی، همسان با جهاد شمرده شده‌اند.