بارگاه مطهر امام حسین(ع) که به دست مختار بن ابوعبید ثقفی بنا نهاده شد، بارها و در سال‌های متمادی با حملات تخریبی دشمنان اهل بیت(ع) مواجه شده است.

در ایران نخستین‌باری که عزاداری برای امام سوم شیعیان مرسوم شد در سالگشت حادثه عاشورا زمان حکومت آل‌بویه بود. آل‌بویه از خاندان‌های اصیل ایرانی و شیعی‌مذهب ساکن منطقه دیلمان ایران بودند که جد آنها ابوشجاع بویه پسر فنا خسرو دیلمی است و نسب آنها به بهرام‌گور ساسانی می‌رسد.

ام سلمه یکى از همسران رسول خدا «صلى الله علیه و آله» بود. نام او هند و کنیه اش ام سلمه بود و دختر ابو امیه حذیفة بن مغیرة بن عبدالله… و از زنان بزرگ و نامدار صدر اسلام است. وى ابتدا با ابو سلمة بن عبدالاسد مخزومى ازدواج کرد و صاحب فرزندانى چون «زینب، سلمه، عمر و درة» گردید.

با این فتح، کفر مهمترین سنگر خود در سرزمین های عربی را از دست داد و پس از آن مردم گروه گروه در دین خداوند وارد شدند و مکه مکرمه دژ تسخیر ناپذیر دین یکتاپرستی وهدایت گردید.

درباره هویت فرعونی که در داستان حضرت موسی حضور دارد بحث‌های زیادی صورت گرفته است، اما در حال حاضر بسیاری از محققان تمایل دارند بپذیرند که ماجرای «خروج» در زمان حکومت فرعون «رامسس دوم» رخ داده است.

اومبرتو تا آخر عمرش یعنی تا سال ۱۹۸۳ در تبعید در پرتغال زندگی کرد و حق بازگشت به کشورش را نداشت.

سر ریدر بولارد در رابطه با وضعیت آوارگان لهستانی در زمان ورود به ایران آورده است: «زنان لهستانی پس از آنکه از شوروی وارد ایران شدند، در وضع اسفناکی بسر می‌بردند و چون اغلبشان بسیار کثیف و آلوده به شپش بودند، باعث بروز يك همه گیری تیفوس در تهران شدند...»

اینکه سیاحان برنج را غذای ملی مردم ایران معرفی کرده‌اند درست نیست. برنج غذای اصلی طبقه توانگر اجتماع بود. در تاریخ کاشان نیز آمده است که توده مردم فقیر شب‌های عید رمضان، عید نوروز و اول اسفند پلو می‌پختند. گوشت هم خیلی کم مصرف می‌شد.