امروزه در خبرها و شبکههای اجتماعی شاهد تهدیداتی هستیم که برای کودکان پیش میآید. ربودن کودکان توسط غریبهها، آزار کودکان دور از چشم والدین، حمله حیوانات اهلی، بروز سانحه غرق شدن در حوضچهها و استخرها و رودخانهها که اهمیت توجه هرچه بیشتر والدین به کودکان را صد چندان میکند.
به پدرها و مادرها یادآور میشوم که این چهار تا پایه، سقف خانۀ ما را نگه میدارد.
یکی از ناملایمات زندگی و اتفاقهای ناخوشایند که ممکن است در زندگی هر زوجی رخ دهد، مسئله طلاق والدین است که بیش از همه، فرزندان این زوجها را دچار چالش و دردسر میکند. البته اغلب مادران و پدرانی که به هر دلیلی از هم جدا میشوند، معمولاً نگران تأثیرات این تصمیم بر فرزندان خودشان هم هستند.
دور تا دور کودکانی که در چند سال گذشته و در عصر انقلاب دیجیتال متولد شدهاند، پُر شده از انواع و اقسام صفحهنمایشهای قد و نیم قدی که بعضا نوزادان از همان لحظات اولیه عمرشان در معرض آنها قرار میگیرند.
سازمان غذا و داروی ایالات متحده در این باره میگوید: علایم معمول دندان درآوردن عبارتند از: تحریک پذیری خفیف، تب خفیف، آب دهان و میل به جویدن چیزی سفت.
پژوهشگران دریافتند که استفادهی مکرر از تبلت یا تلفنهای هوشمند برای آرام کردن کودکان، منجر به مهارتهای ضعیفتر در مدیریتِ خشم میشود. به جای ابزارهای دیجیتال، حمایت والدین در مواجهه با هیجانات، نقشی حیاتی دارد. این یافتهها بر ضرورتِ آموزشِ والدین دربارهی راهبردهای سالمتر برای تنظیم هیجانات تأکید میکند.
شاید هرگز به فکرتان خطور نمیکرد بچه زیر یکسال غیر از مراقبت احتیاج به تربیت داشته باشد اما همواره یکی از دشوارترین مراحل تربیتی و تنبیهی در مورد کودکان خردسال به رده سنی زیر 1 سال اختصاص دارد. بچهها در این سن بسیار کنجکاو هستند و تمایل فراوانی به اکتشاف محیط اطراف خود خواهند داشت. دقیقا به همین علت؛ از خراب کاریهای معمول بچههای خردسال گرفته تا تغییرات رفتاری ناگهانی و شدید، والدین مجبور به استفاده مکرر از واژه "نه" می شوند.
کودکان در اینترنت در معرض نفرتپراکنی، محتوای خشونتبار و عضوگیری گروههای تندرو قرار میگیرند. علاوه بر اینها، کودکان در معرض اطلاعات دروغین و نظریههای توطئه که در پلتفرمهای دیجیتال منتشر میشوند نیز قرار میگیرند.
دسترسی راحت به شبکههایاجتماعی و والدینی که دغدغه سلامتروان فرزندشان را دارند، گاهیاوقات باعث میشود تا فرزند کودک یا نوجوان خود را به دست مشاورانی در فضایمجازی بسپارند که صلاحیت این کار را ندارند.
کمتر کسی زمزمه آوازهای مادر بزرگ در گوشش حین بافتن موهایش را از یاد میبَرد؛ کمتر کسی قصههای دلنشین پدربزرگ را با صدای خش دار ِدو رگه اشتوأم با صلابت و مهر فراموش میکند؛ کیست که امنیت ِ گرم آغوش پدربزرگ و مادربزرگ را حین تنبیه برای شیطنتهای کودکی از یاد ببَرد؟ احساس آرامش و امنیت محض!