ردیف
|
نام
|
نقش
وی در کربلا
|
سرانجام
و چگونگی مرگ
|
1
|
شمر
بن ذیالجوشن
|
نقشآفرین
اصلی جنایات کربلا، صدور دستور یورش همه جانبه به امام حسین(علیه السلام) و
یارانش
|
دستگیری
توسط مختار ثقفی، گردن زدن او و انداختن وی در روغن داغ
|
2
|
محمد
بن اشعث بن قیس
|
نقشآفرین
و فراهم کننده حوادث روز عاشورا، فرمانده نیرویی بود که مسلم را دستگیر کردند
|
روز
عاشورا در پی نفرین امام حسین(علیه السلام) عقرب سیاهی او را نیش زد و با خواری
تمام مُرد
|
3
|
عبیدالله
بن زیاد
|
در
حادثه کربلا، همه جنایتها به دستور مستقیم عبیدالله تحقق یافت و بعد از یزید
بیشترین نقش را در فاجعه عاشورا داشت
|
چکیدن
قطره خونی از سر مبارک امام حسین(علیه السلام) بر ران او و باقی ماندن آن زخم تا
آخر عمر، جسدش توسط ابراهیم بن مالک اشتر به آتش کشیده شد
|
4
|
یزید
بن معاویه
|
چوب
زدن بر دندانهای مبارک امام حسین(علیه السلام)
|
هنگام
رقص و مستی به زمین خورد و مغزش متلاشی شد و صورتش همچون قیر، سیاه شد
|
5
|
سنان
بن انس
|
نقش
مؤثری در کشتن اباعبدالله الحسین(علیه السلام) داشت
|
زبانش
گرفت، عقلش زائل شد و با وضع ناگواری از دنیا رفت
|
6
|
عمر
بن سعد
|
مجرم
شماره سوم فاجعه کربلا و فرماندهی عملیات کربلا را بر عهده داشت
|
به
دستور مختار ثقفی به قتل رسید و سرش از تن جدا شد
|
7
|
حرملة
بن کاهل
|
پرتاب
تیر بر گلوی علیاصغر(علیه السلام)
|
مختار
ثقفی دستور داد تا بدنش را تیرباران کنند
|
8
|
حصین
بن نُمیر
|
فرمانده
تیراندازان لشکر عمر بن سعد و تیراندازی به امام حسین(علیه السلام)
|
ابراهیم
بن اشتر جسد او را سوزاند و سرش را برای مختار به کوفه فرستاد، سر او در مکه و
مدینه آویزان ماند تا درس عبرتی برای دیگران باشد
|
9
|
مالک
بن نُسیر کِندی
|
فرود
آوردن ضربه بر فرق مبارک سیدالشهدا(علیه السلام)
|
قطع
دستانش توسط همسرش و تا آخر عمر فقیر ماند
|
10
|
زرعه
دامی
|
از
قاتلان امام(علیه السلام)
|
هنگام
مرگ از گرمای شکم و سردی پشتش صیحه میزد و میگفت به من آب دهید
|
11
|
عبدالله
بن حَوزه
|
تیراندازی
به سوی لشکر اباعبدالله(علیه السلام)
|
قطع
پای راست او توسط مسلم بن عوسجه. اسب با حرکت تند سر او را به هر سنگ و کلوخی
کوبید تا به دوزخ رفت
|
12
|
شبث
بن ربعی
|
با
شمشیر به صورت مبارک امام حسین(علیه السلام) زد
|
ابراهیم
بن مالک اشتر آنقدر رانهایش را برید تا مرد. سپس سرش را جدا کرد و جسدش را
سوزاند
|
13
|
ابحر
بن کعب
|
برداشتن
مقنعه حضرت زینب(سلام الله علیها) و کشیدن گوشواره از گوش ایشان
|
ابراهیم
بن مالک اشتر، دست و پاهایش را قطع کرد، چشمهایش را از حدقه درآورد
|
14
|
شرحبیل
|
از
پشت بر صورت امام حسین(علیه السلام) زد
|
مختار
او را با آتش سوزاند
|
15
|
عمرو
بن حجاج
|
در
روز عاشورا آب را بر روی اباعبدالله الحسین(علیه السلام) و یارانش بست،
امام(علیه السلام) را خارج شده از دین نامید و از جمله حاملان سرهای شهداء به
کوفه بود
|
به
نفرین امام حسین(علیه السلام) گرفتار و از شدت تشنگی در بیابان هلاک شد
|
16
|
احبش
بن مرثد(اخنس)
|
با
اسب بر بدن مبارک امام حسین(علیه السلام) تاخت و عمامه حضرت را به غارت برد
|
پس
از واقعه عاشورا وقتی در صحنه جنگ ایستاده بود، تیری از کمان، رها و به قلبش
اصابت کرد و مرد
|
17
|
عبدالله
بن ابی حُصین
|
آب
را بر سیدالشهداء(علیه السلام) بست و با بیشرمی به امام گفت: ای حسین! به خدا
سوگند، جرعهای از آب نخواهی چشید تا از تشنگی بمیری
|
به
نفرین امام حسین(علیه السلام) مبتلا و به بیماری استسقاء گرفتار شد، هرچه آب مینوشید
تشنگیاش برطرف نمیشد تا اینکه هلاک شد
|
18
|
بَجدل
بن سُلیم
|
انگشت
مبارک امام(علیه السلام) را برای در آوردن انگشتر برید
|
مختار
او را دستگیر، دست و پاهایش را برید آنقدر در خون غلتید تا هلاک شد
|
19
|
اسحاق
بن حَیوه حضرمی
|
داوطلبانه
بر پیکر امام حسین(علیه السلام) تاخت و پیراهن حضرت را به غارت برد
|
با
پوشیدن پیراهن اباعبدالله(علیه السلام) به مرض پیسی مبتلا شد و موهایش ریخت،
توسط مختار دستگیر شد و دستور داد بر بدنش تاختند تا به هلاکت رسید
|
چی کار کرده با عمه سادات
تبت یدا ابحر بن کعب...
ودرود خدا بر امام حسین (ع) و فرزندانش ویارانش